پس انداز به معنی ذخیره دارایی برای روز احتیاج است. هر گونه دارایی را که برای استفاده در روز مبادا نگه داری کنید، پس انداز نامیده می شود.
اگر میخواهید به ضرورت پس انداز در زندگی پی ببرید و شخصا اهمیت این موضوع را درک کنید، به آسایشگاه سالمندان یک سر بزنید و گفت و گویی با برخی از آنها داشته باشید. خیلی از افرادی که به سن و سال میانسالی و کهن سالی می رسند یا توانایی بدنی کار کردن ندارند یا حتی در سانحه ای قوای جسمی خود را از دست داده اند و نمی توانند درامدی برای خود ایجاد کنند، باید از داشته های خود مصرف کنند و هزینه های درمان را بدون تخفیفات بیمه پرداخت کنند. زندگی برای این افراد می تواند خیلی سخت باشد...
یکی از این افراد با لحن غم انگیزی به من گفت:
اگه به گذشته بر میگشتم بیشتر کار می کردم و کمتر می خوردم تا این روزا پول داشته باشم برا خودم زندگی کنم و نخوام اینجا آواره باشم.
- افراد موفقی که از رده های پایین درامدی به درامد های بالا رسیده اند همگی یک نظر واحد در رابطه با پس¬انداز دارند: (پس انداز کردن و عادتِ رفتاری پس انداز کردن، می تواند زندگی شما را تغییر دهد)
- پس انداز کردن با هر سطح درامدی ممکن است؛ فقط کافی است عادت پس انداز کردن را در خود ایجاد کنید و پرورش دهید.
- اگر می خواهید پس انداز کردن را شروع کنید باید تعدادی اخلاق را در خود پرورش دهید یا ایجاد کنید.
مثلا اگر زیاد برای تفریح خود هزینه می کنید، سعی کنید هزینه های مربوطه را مدیریت کنید و تا حد ممکن کم کنید. صفر کردن هزینه برای تفریح نیز خوب نیست چرا که منجربه از دست دادن روحیه میشود.
اگر عادت به غذا خوردن در رستوران دارید و قصد پس انداز هم دارید، باید این عادت را از سر خود بیرون کنید و شام خوردن در رستوران را به ماهی یک بار کاهش دهید.
باز هم ذکر این نکته لازم است که شرایط با توجه به مقدار درامد و سطح رفاه زندگی متفاوت است. یعنی پس اندازِ کسی که 4 میلیون تومان درامد دارد با شخصی که 9 میلیون تومان درامد دارد تفاوت دارد.
یکی از بهترین نظریه هایی که برای پس انداز وجود دارد به شرح زیر است: (بسته به شایط میتواند تا حدودی تغییر کند)
اگر درامد کل شما 100 واحد است باید چیزی حدود 30 تا 50 واحد آن را پس انداز کنید. (30 تا 50 درصد کل درامد) و فرض کنید که درامد شما همان 50 تا 70 واحد است و زندگی خود را بر اساس همان 50 تا 70 واحد برنامه ریزی کنید.
از 30 تا 50 درصد پس انداز شده، 70 درصد ان را در یک حساب بلند مدت پس انداز کنید و 30 درصد ان را در یک حساب کوتاه مدتی پس انداز کنید. تقریبا حدود 21 تا 35 درصد از درامد کل خود را به حساب پس انداز بلند مدت خود اختصاص دهید و 9 تا 15 درصد از درامد کل خودتان را به حساب پس انداز کوتاه مدت انتقال دهید.
حساب پس انداز بلند مدت را به هیج وجه دست نزنید؛ این پول مربوط به دوران کهن سالی شما است.
حساب پس انداز کوتاه مدت شما مربوط به سرمایه گذاری شما از ابتدا زندگی برای هزینه هایی مثل ازدواج فرزندانتان، خرید خونه و از این دسته هزینه هاست.
بعضی از خدمات را نیز باید در نظر بگیرید، مثلا این که بیمه تامین اجتماعی خود نوعی پس انداز است و میتواند هزینه های درمان را کاهش دهد و در سنین بازنشستگی مقدار مشخصی ماهیانه به حساب شما واریز کند.
شما میتوانید پس انداز های خود را در یک حساب بانکی قرار دهید که سود بانکی به ان تعلق بگیرد. ولیکن توجه داشته باشید که سرمایه گذاری و پس انداز با هم متفاوت است.
میتوانید بجای پول نقد نگه داشتن، پس انداز خود را طلای اب شده بخرید، در این صورت تورم هم باعث کم شدن ارزش پول شما نمی شود.
همانطور که قبلا گفتیم اولین قدم برای پس انداز کردن ایجاد رفتار هایی در خودتان است.
ابتدا چک لیستی تهیه کنید و تمام خرج خود را در مدت یک ماه با جزئیات بنویسید. خرج هایی که برای زندگیتان لازم است را مشخص کنید و هزینه های خود را دسته بندی کنید، مثلا هزینه های لازم، هزینه های روحیه بخش، هزینه های اضافی و...
<<با این کار مدیریت هزینه ها بسیار راحت تر میشود.>>
نظر بدهید