مدیریت سرمایهگذاری
جایگاه سرمایه گذاری در اقتصاد کلان مشخص است. به علاوه، سرمایه گذاری با خلق توان بالقوه، به رشد اقتصادی نیز کمک میکند. در این میان، موسسات اعتباری و نهادهای پولی مسئولیت مهمی در تامین سرمایه های اقتصادی دارند. اهمیت این بحث به خصوص در کشورهای در حال توسعه مشخص است، زیرا با گستردگی و حجم بالای تقاضا که به منظور برطرف کردن نیازهای اقتصادی است، ادامه حیات این اقتصادها را حساستر مینماید. مدیریت سرمایه از تخصصی ترین مباحث در حوزه معاملات تجاری است و مرز بین موفقیت و شکست سرمایه گذاران و معامله گران دنیای تجارت محسوب می شود. این مبحث، به کسب دانشی میپردازد که هدف آن، رسیدن به حداکثر سود و حداقل ضرر است.
سرمایهگذاران میتوانند اشخاص و یا موسسات باشند. رعایت قوانین در مدیریت سرمایه به استراتژیهای موفقیتآمیز معاملاتی می انجامند.
قبل از مدیریت سرمایه گذاری باید به سوالات زیر پاسخ دهید:
در هر وضعیت چه میزان ریسکی در پرتفوی خود خواهید داشت؟ در یک زمان چند معامله باز میتوانید داشته باشید؟ نسبت سود به ریسک به چه میزانی خواهد بود؟ مدیریت نقدینگی نیز به شما کمک می کند تا برای هر معامله تعداد مناسبی از سهام انتخاب نمایید. این روش به مدیریت سرمایه و ریسک شما کمک شایانی می کند.
برای دستیابی به یک مدیریت سرمایهگذاری موفق باید به نکات زیر توجه کنید:
- با توجه به وضعیت، ریسک مناسبی در سرمایهگذاری را بپذیرید. معاملهگران و مدیران موفق سرمایه، مقادیر بین نیم تا دو درصد از کل سرمایه را برای ریسک پذیری پیشنهاد میدهند. برای مثال، در خرید سهام، همواره میزان فاصله بین سطوح ورود به وضعیت و حد ضرر برای تعیین خرید سهم در نظر گرفته میشود. این میزان باید با توجه به کل سرمایه و رعایت حد ریسکپذیری در نظر گرفته شود.
- فراموش نکنید که بیشترین تعداد وضعیت باز هشت پوزیشن میباشد. چه معاملهگر روزانه باشید و چه نوسانگیر، باید بتوانید برای احتیاط، حرکات قدرتمندی را در بازار معاملات به صورت دستی، مدیریت کنید. پس باید تعداد موقعیتهای باز را محدود سازید.
- نسبت ریسک به سود را به درستی قرار دهید. با توجه به این نکته که تمامی حجمها به صورت خودکار در برنامههای مخصوص مثل اکسل محاسبه میشوند، هنگام ورود به یک پوزیشن، حد سود و حد ضرر را مشخص نمایید.
- برای معاملات روزانه از سهامهای آسان استفاده نمایید. سهامهایی که میانگین حجم روزانه آنها با تعداد بیشتر از سیصدهزار سهم در روز معامله میشود، از مناسبترین سهامها میباشند. این نکته را نیز در نظر داشته باشید که سهامداران بزرگ و حقوقی هیچگاه سهامهای کمقیمت را معامله نمیکنند زیرا احتمال دستکاری این گونه سهامها، وجود دارد و تحلیل تکنیکال این سهامها با شکست روبهرو میشود. ضمن آنکه، صندوقهای سرمایهگذاری بزرگ نیز در سهامهای دارای قیمت کم سرمایه گذاری نمیکنند!
سرمایه گذاران حرفه ای به چه نکاتی توجه میکنند
سرمایهگذاران حرفهای میدانند که هیچگاه نمیتوان از وقوع ضررها جلوگیری کرد، اما آنچه مهم است چگونگی مدیریت این ضررها خواهد بود. مدیریت سرمایه، علاوه بر حفظ سرمایه و سودآوری، سبب باقی ماندن سرمایهداران در بازار میشود. این کار به تحقق اهداف سرمایهگذاران منجر میگردد و همچنین، انواع داراییهای ملموس و ناملموس آنها را نیز مدیریت میکند. به منظور مدیریت سرمایه، هر شخص باید از استراتژیهای منحصر به فردی استفاده کند. این استراتژیها با توجه به عواملی مانند سن، جنس، تحصیلات، سواد مالی، میزان سرمایه اولیه، درآمد، ریسکپذیری و موارد دیگر تعیین میشوند. پس از اتخاذ استراتژی مناسب، باید بر روی سبد سرمایهگذاری نظارت داشت و در صورت لزوم با توجه به شرایط بازار به اصلاح استراتژی پرداخت.
ریسک در سرمایه گذاری
همانطوری که میدانید بیشتر روشهای سرمایهگذاری ریسکپذیرند! حتی سپردههای بانکی و یا سرمایهگذاری در اوراق خزانه نیز از جهتی با ریسک همراه میباشد. این جهت میتواند به دلیل نرخ تورم ناشی از اعمال تحریمها و یا دلایل دیگر باشد. البته این دو روش به دلیل بازدهی مشخص و قطعی، از ریسکپذیری کمی برخوردار میباشند. در مقابل، در خرید مستقیم سهام، با ریسکپذیری بیشتری روبهرو هستیم ولی ممکن است به بازدهی بیشتری نیز برسیم. این نتیجه منطقی به دست میآید که احتمال کسب سود بیشتر با پذیرش ریسک بالاتر، همراه است. در حالی که در بانک ممکن است، بهره سالانه ناشی از سپردهگذاری، همپای نرخ تورم رشد نکند و به اصطلاح ارزش پولی حفظ نگردد، در بازار سرمایه و بورس با رشد سرمایه مواجه خواهیم بود!
سبدمون را چگونه از ریسک تهیه کنیم
یکی از راههای اجتناب از ریسک، تشکیل سبد سرمایهگذاری میباشد. در این روش، سرمایه خود را به چندین بخش تقسیم میکنیم و آن را به بازارهای متفاوتی میسپاریم. برای ساختن یک سبد سهام مناسب و مدیریت آن در درجه اول باید با مفاهیم مالی آشنا باشید و سپس با توجه به میزان ریسکپذیری و بازده مورد نظرتان، یک پرتفوی منحصر به فرد، تهیه نمایید. دقت کنید که با گذشت زمان و تغییر شرایط ممکن است بارها مجبور به اصلاح پرتفوی خود شوید! همیشه با تقسیم سرمایه در سهمهای متنوع، ریسک سرمایهگذاری کاهش مییابد و افزایش بازدهی در پرتفوی نیز حاصل میشود. برای این کار، سرمایهگذاران حرفهای سهمهایی از صنایع و گروههای مختلف را انتخاب میکنند تا در صورت بروز مشکل در یک صنعت، تنها بخشی از سرمایه دچار زیان شود. البته نباید از این نکته غافل شد که تنها ریسک غیرسیستماتیک است که با تنوع بخشیدن به پرتفوی، کاهش مییابد در حالیکه ریسک سیستماتیک یا ریسک بازار، قابل حذف نمیباشد.
سرمایهگذاران، با توجه به اهداف مالی در سرمایهگذاری و روحیات شخصی به دو دسته ریسکگریز و ریسکپذیر، طبقهبندی میشوند. امروزه معادلات پیچیدهای مانند روش بالسارا بر مبنای ارزیابی ریسک پذیری سرمایهگذار در موقعیتهای معاملاتی، عمل میکنند. همچنین، شاخصهایی مانند ریسک، بازده، حجم معاملات، نسبت افت به سرمایه و نسبت بازده به ریسک برای تدوین قوانین مدیریت ریسک و ارزیابی موقعیتهای معاملاتی در بازار استفاده میشوند.
برای انجام معاملات موفقیتآمیز باید به موارد زیر توجه نمایید:
- همیشه قبل از ورود به معامله، ریسک و بازده مورد انتظار آن را تعیین نمایید.
- با محاسبه حجم معاملات و نقاط خروج احتمالی، ریسک و بازده مشخص خواهند شد.
- حداکثر میزان ریسک نباید بالای 2 درصد سرمایه اولیه باشد!
- کمترین مقدار مجاز بازده به ریسک برابر با یک میباشد. در غیر این صورت دست از معاملهکردن بردارید!
این عوامل باید قبل از ورود به موقعیت معاملاتی، بررسی شوند. میزان سود و زیانی که انتظار دارید را به دقت مشخص نمایید تا نقاط خروج شما معین شود. پس از آن، مدیریت سرمایه و همچنین، قواعد اساسی آن از اهمیت ویژهای برخوردار است.
خود را بیشتر بشناسید
- آستانه قابل تحمل در زمان افت سرمایه خود را به طور دقیق، محاسبه نمایید.
- اگر قصد دارید تا از چندین موقعیت معاملاتی به صورت همزمان، استفاده نمایید، باید ماکسیمم ریسک قابل تحمل را بین تمامی این موقعیتها، تقسیم نمایید.
- زمانی که انتظار رسیدن به بازدهی بالا را در معاملات اهرمی و اعتباری دارید، به ریسک زیاد این معاملات نیز توجه نمایید!
- اگر با چندین معامله زیانده مواجه شدید و به محدوده مشخص شده ریسک خود رسیدید، معاملاتتان را متوقف نمایید.
کلام آخر
در انتها بیان میکنیم که در مدیریت سرمایه با انواعی چون سرمایهگذاری فعال، غیرفعال، پرتکاپو و محافظهکارانه مواجه هستیم. گاهی اوقات سرمایهگذران خودشان به شخصه به مدیریت سرمایهگذاری میپردازند و گاه از کارگزاران حرفهای و متخصص کمک میگیرند. شرکتهای سرمایهگذاری به مدیرت پرتفوی مشتریان خود میپردازند تا داراییهای ایشان را افزایش بخشند. اگر قصد دارید تا شخصا در زمینه مدیرت سرمایهگذاری فعالیت نمایید، حتما به موارد بیان شده در این مقاله توجه نمایید. امیدواریم تا با رعایت این نکات، همواره پرسود باشید.
نظر بدهید