پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری، مجموعهای از سرمایهگذاریهای مالی مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها، وجه نقد و معادلهای نقدی، صندوقهای سرمایهگذاری مشترک و صندوقهای قابل معامله در بورس (ETF) می باشد. عموماً مردم بر این باورند که سهام، اوراق قرضه و پول نقد هسته یک سبد را تشکیل می دهند. اگرچه اغلب اینطور است، اما لازم نیست که قانون باشد. یک سبد ممکن است شامل طیف گسترده ای از دارایی ها از جمله املاک، هنر و سرمایه گذاری های خصوصی باشد.
شما ممکن است انتخاب کنید که خود سبد سرمایه گذاریتان را نگه دارید و مدیریت کنید، یا ممکن است به یک سبدگردان، مشاور مالی یا یک متخصص مالی دیگر اجازه دهید سبد شما را مدیریت کند.
درک بیشتر پرتفوی
یکی از مفاهیم کلیدی در مدیریت پورتفوی، تنوع بخشی است که به سادگی این معنی است که تمام تخم مرغ های خود را در یک سبد قرار ندهید. تنوع بخشی سعی در کاهش ریسک با تخصیص سرمایهگذاریها در بین ابزارهای مالی، صنایع و دستههای دیگر دارد و هدف آن به حداکثر رساندن بازده با سرمایهگذاری در حوزههای مختلف است که هر کدام واکنش متفاوتی به یک رویداد دارند. راه های زیادی برای ایجاد تنوع وجود دارد و نحوه انجام آن به شما بستگی دارد. اهداف شما برای آینده، اشتهای شما برای ریسک و شخصیت شما همه عواملی هستند که در تصمیم گیری در مورد چگونگی ساختن یک پورتفوی نقش دارند.
نکته: صرف نظر از ترکیب دارایی پورتفوی شما، همه پرتفوی ها باید دارای درجاتی از تنوع باشند که منعکس کننده تحمل سرمایه گذار برای ریسک، اهداف بازده، افق زمانی و سایر محدودیت های مربوطه، از جمله موقعیت مالیاتی، نقد شوندگی، موقعیت های قانونی و شرایط منحصر به فرد دیگر می باشند.
مدیریت یک پرتفوی
ممکن است پرتفوی سرمایه گذاری را به عنوان کیکی در نظر بگیرید که به قطعاتی با اندازه های گوه ای شکل مختلف تقسیم شده است که هر قطعه نشان دهنده یک کلاس دارایی و/یا نوع سرمایه گذاری متفاوت است. هدف سرمایه گذاران ایجاد یک پورتفوی با تنوع مناسب است که برای سطح تحمل ریسک آنها مناسب باشد. اگرچه سهام، اوراق قرضه و پول نقد عموماً بهعنوان بلوکهای اصلی یک سبد در نظر گرفته میشوند، شما ممکن است یک پورتفوی با انواع مختلفی از داراییها از جمله املاک و مستغلات، طلا، انواع مختلف اوراق قرضه، نقاشیها و سایر مجموعههای هنری ایجاد کنید.
نمونه پرتفوی تصویر بالا برای یک سرمایه گذار با تحمل ریسک پایین است. به طور کلی، یک استراتژی محافظه کارانه سعی می کند با سرمایه گذاری در اوراق بهادار با ریسک پایین، از ارزش پورتفوی محافظت کند. در مثال، می بینید که 50٪ از پورتفوی کاملا به اوراق قرضه اختصاص داده شده است که ممکن است شامل شرکت های با رتبه بالا و یا اوراق قرضه دولتی باشد.
تخصیص 20 درصد سبد به سهام، می تواند شامل سهام پر ریسک یا سهام شرکت های بزرگ تر و با ریسک کمتر باشد و 30 درصد از سرمایه گذاری های کوتاه مدت ممکن است شامل وجه نقد، گواهی سپرده و حساب های پس انداز با بازده بالا باشد.
نکته: اکثر متخصصان سرمایه گذاری موافقند که تنوع بخشی اگرچه ضرر نکردن را تضمین نمی کند، اما یک جزء کلیدی برای دستیابی به اهداف بلندمدت مالی و در عین حال به حداقل رساندن ریسک است.
انواع سبدها
به تعداد سرمایه گذاران و مدیران پول می توان انواع مختلف سبد و استراتژی پورتفوی وجود داشته باشد. همچنین ممکن است چندین پورتفوی داشته باشید که محتوای آنها می تواند استراتژی یا سناریوی سرمایه گذاری متفاوتی را منعکس کند که برای نیازهای متفاوتی ساختار یافته است.
پرتفوی ترکیبی
رویکرد پورتفوی ترکیبی در بین طبقات دارایی متنوع می شود. ایجاد یک سبد ترکیبی مستلزم خرید سهام و همچنین اوراق قرضه، کالا ها، املاک و مستغلات و حتی آثار هنری است. به طور کلی، یک سبد ترکیبی مستلزم نسبت های تقریبا ثابتی از سهام، اوراق قرضه و سرمایه گذاری های جایگزین است. این روش سودمند است، زیرا از نظر تاریخی، سهام، اوراق قرضه و جایگزینها همبستگی کمتری با یکدیگر داشتهاند.
پرتفوی برای سرمایه گذاری یا پرتفوی برای معامله گری
وقتی از پورتفوی برای مقاصد سرمایه گذاری استفاده می کنید، انتظار دارید که سهام، اوراق قرضه یا دارایی مالی دیگر درآمد کسب کنند یا ارزش آن ها در طول زمان افزایش یابد یا هر دو. بنابراین پورتفوی ممکن است استراتژیک باشد - جایی که شما داراییهای مالی را با قصد نگهداری آن داراییها برای مدت طولانی خریداری میکنید؛ و یا تاکتیکی - جایی که شما فعالانه دارایی ها را به امید دستیابی به سود کوتاه مدت خرید و فروش می کنید.
پرتفوی تهاجمی
دارایی های زیربنایی در یک پورتفوی تهاجمی عموماً ریسک های بزرگی را در جستجوی بازدهی عالی متحمل می شوند. سرمایه گذاران تهاجمی به دنبال شرکت هایی هستند که در مراحل اولیه رشد خود هستند و ارزش پیشنهادی منحصر به فردی دارند. بسیاری از آنها ممکن است حتی هنوز در بین مردم شناخته نشده باشند.
پورتفوی تدافعی
پورتفویی که تدافعی است، تمایل دارد بر روی سهام یا کالاهای مصرفی که در برابر رکود نفوذناپذیر هستند، تمرکز کند. سهام تدافعی در زمان های رونق، خوب عمل می کنند و در زمان های رکود نیز با افت چشمگیری مواجه نمی شوند و یا صرفا درجا می زنند.
یک سبد متمرکز بر درآمد
این نوع پورتفوی از سهامی که سود نقدی پرداخت می کند، درآمد کسب می کند. برخی از سهام در سبد درآمدی میتوانند در سبد تدافعی نیز قرار بگیرند، اما در اینجا آنها عمدتاً به دلیل بازدهی بالا انتخاب میشوند. یک سهم در یک سبد درآمدی باید جریان نقدی مثبت ایجاد کند.
تاثیر تحمل ریسک بر تخصیص دارایی ها در پورتفوی
اگرچه یک مشاور مالی می تواند یک مدل سبد عمومی برای یک فرد ایجاد کند، تحمل ریسک سرمایه گذار باید به طور قابل توجهی منعکس کننده محتوای پرتفوی باشد.
به عنوان مثال یک سرمایه گذار که تحمل ریسک پایینی دارد، دارایی های با ریسک پایین مانند اوراق قرضه و یا صندوق های بازار پول را در پورتفوی خود جای می دهد. همچنین اگر در پرتفوی خود جایی برای سهام نیز در نظر گرفته است، سهام شرکت هایی با ارزش بازار و نقدشوندگی بالا را که ریسک کمتری دارند، انتخاب می کند.
در مقابل، یک سرمایه گذار با تحمل ریسک بالا، بیشتر سبد خود را به دارایی های پر ریسک تری مثل سهام اختصاص می دهد. این افراد ممکن است سهام با ارزش بازار پایین را که در کوتاه مدت قیمت آنها می تواند تغییرات شدیدی داشته باشد، انتخاب کنند. همچنین ممکن است بیشتر به دنبال دارایی های پر ریسک تر و پر نوسان تری مانند ارزهای دیجیتال نیز باشند.
به طور کلی، یک سرمایه گذار باید قرار گرفتن در معرض اوراق بهادار یا طبقات دارایی را که نوسانات آن او را ناراحت می کند، به حداقل برساند.
تأثیر افق زمانی بر تخصیص پورتفوی
مشابه تحمل ریسک، سرمایه گذاران باید در هنگام ساختن یک سبد سرمایه گذاری، مدت زمان سرمایه گذاری را در نظر بگیرند. به طور کلی، سرمایه گذاران باید با نزدیک شدن به تاریخ هدف خود به سمت تخصیص دارایی محافظه کارانه حرکت کنند تا از سود پورتفوی تا آن نقطه محافظت کنند.
به عنوان مثال، یک سرمایهگذار محافظهکار ممکن است از پورتفویی با سهام با ارزش بازار بالا، صندوقهای سرمایه گذاری، اوراق قرضه و معادلهای نقدی استفاده کند.
برای نمونه، سرمایهگذاری را در نظر بگیرید که برای بازنشستگی پسانداز میکند و قصد دارد پنج سال دیگر نیروی کار را ترک کند. حتی اگر آن سرمایهگذار با سرمایهگذاری در سهام و اوراق بهادار پرریسکتر مشکلی نداشته باشد، ممکن است بخواهد بخش بزرگتری از پورتفوی خود را به داراییهای محافظهکارانهتر مانند اوراق قرضه و پول نقد اختصاص دهد تا به محافظت از آنچه قبلاً پسانداز شده است، کمک کند. برعکس، فردی که تازه وارد نیروی کار میشود، ممکن است بخواهد کل سبد خود را در سهام سرمایهگذاری کند، زیرا ممکن است چندین دهه برای سرمایهگذاری در اختیار داشته باشد و بتواند برخی از نوسانات کوتاهمدت بازار را تحمل کند.
جمع بندی
در این مطلب با مفهوم پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری آشنا شدیم. به طور خلاصه:
- پورتفوی مجموعهای از سرمایهگذاریهای مالی مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها، وجه نقد و معادلهای نقدی و همچنین صندوق های در برگیرنده آنهاست.
- سهام و اوراق قرضه عموماً بلوکهای اصلی یک سبد در نظر گرفته میشوند، اگرچه ممکن است شما یک سبد با انواع مختلفی از داراییها از جمله املاک و مستغلات، طلا، نقاشیها و سایر مجموعههای هنری ایجاد کنید.
- تنوع بخشی یک مفهوم کلیدی در مدیریت پورتفوی است.
- تحمل یک فرد برای ریسک، اهداف سرمایه گذاری و افق زمانی همه عوامل مهمی در هنگام تنظیم یک سبد سرمایه گذاری هستند.
نظر بدهید