دوره بازگشت سرمایه

بدیهی است که همه کسب و کارها برای پیشرفت و گسترده شدن به سرمایه گذاری نیازمند می باشند. اما تمامی سرمایه گذاری ها موفقیت آمیز نبوده و تنها بخشی از آنها برای سرمایه گذاران سود ده می باشند. از این رو شاخص های مختلفی به منظور بررسی میزان سود دهی و موفقیت سرمایه گذاری تعریف شده اند.

شاخص بازگشت سرمایه یا ROI، یکی از این شاخص ها است که برای سنجش میزان بازدهی یک سرمایه گذاری و یا مقایسه شماری از سرمایه گذاری های مختلف به کار می رود. ROI تلاش می کند تا به صورت مستقیم میزان بازگشت یک سرمایه گذاری بخصوص نسبت به هزینه های آن را اندازه گیری نماید. به منظور محاسبه ROI، مزایای یک سرمایه گذاری بر هزینه های آن تقسیم می شود. می توانید تمامی مباحث مربوط به موضوع وام را در مقالات آموزش کاربردی تحلیل بنیادی بورس وب سایت مطالعه کنید. 

آیا نرخ بازگشت سرمایه کافی است؟

نرخ بازگشت سرمایه به تنهایی نمی تواند میزان بهره وری یک سرمایه گذاری را تعیین نماید، زیرا که مقدار زمان لازم برای بازگشت سرمایه را مشخص نمی کند. به عبارت دیگر مقدار زمانی که برای بازگشت سرمایه لازم است را دوره بازگشت سرمایه می نامند. 

اندازه گیری زمان بازگشت سرمایه چگونه است؟

یکی از روش های استاندارد برای ارزیابی طرح های اقتصادی است و به دلیل آسان بودن محاسبه آن، به طور عمده ای مد نظر تحلیل گران مالی قرار میگیرد. در این روش معیار ارزیابی طرح، کوتاهی و بلندی زمان بازگشت سرمایه است. بنابراین هر اندازه دوره بازگشت سرمایه کوتاه تر باشد، نشان از سرمایه گذاری بهتری بوده و زمان های بازگشت سرمایه طولانی، نشان دهنده سرمایه گذاری ارزشمند و موفقی نمی باشد. این روش بخصوص در هنگام مقایسه دو یا چند طرح با یکدیگر کاربرد دارد. 

مزایای نرخ بازگشت سرمایه  

این روش مزایای زیادی دارد، که یکی از مهم ترین آنها سنجش کیفیت و میزان خروجی و همچنین سود حاصل شده در ازای هزینه و سرمایه گذاری انجام شده است. که به طور ساده تر اصل سود ده بودن سرمایه گذاری و میزان سود دهی آن در بازه زمانی مشخص را تعیین می کند. محاسبه دوره بازگشت سرمایه معمولاً  برای پروژه های دولتی و یا به طور کل پروژه هایی با ریسک بالا که نیازمند سرمایه گذاری های کلان می باشند، ضروری است. اما شرکت هایی که از نظر مالی در مضیقه هستند و یا سرمایه زیادی ندارند نیز ممکن است روی دوره بازگشت سرمایه تمرکز نمایند، زیرا که در زمان کوتاهی به اصل سرمایه خود نیاز دارند.

معایب نرخ بازگشت سرمایه

یکی از کاستی های بزرگ دوره بازگشت سرمایه، عدم توجه به ارزش زمانی پول و همچنین نرخ تورم است. به عبارتی دیگر، درآمد بدست آمده در آینده با نرخ کنونی، پول در نظر گرفته شده و ارزش خود پول و نرخ تورم و برابری در این روش سنجیده نمی شوند. از این رو دوره بازگشت سرمایه، تعیین می کند که چه زمانی سرمایه به سرمایه گذار بازمی گردد، اما تعیین نمی کند، که ارزش میزان سرمایه، برابر با چند درصد از ارزش سرمایه گذاری اولیه می باشد. از این رو می توان از روش "دوره بازگشت سرمایه تنزل یافته"، استفاده کرد که میزان کاهش ارزش پول را نیز در نظر می گیرد.

اما این روش نیز کاستی های خود را دارد، که عدم دقت و تقریبی بودن نتایج از مهم ترین آنها می باشد. به دلیل وابستگی زیاد ارزش پول به شرایط سیاسی و اجتماعی حاکم و نیز عملکرد کلی کشورها و مناطق مستقل اقتصادی، تعیین میزان دقیق تورم و برابری، و متعاقباً ارزش آینده پول دشوار بوده و نتایج آن تخمینی می باشند.

از این رو پیشنهاد می شود که در صورت مثبت بودن نتیجه روش تعیین دوره بازگشت سرمایه تنزیل یافته، موفقیت آمیز بودن سرمایه گذاری مربوطه توسط روش های دیگری مانند بازگشت سر به سر، نرخ بازگشت داخلی و ارزش کنونی خالص نیز بررسی شوند. 

همانطور که در مطلب بالا مطالعه کردید مبحث وام یکی از مهمترین مباحث در بحث  تحلیل بنیادی سهام است که لازمه یادگیری برای تمامی افرادی است که قصد ورود به بازار بورس ایران را دارند.