تاریخچه:
شرکت نفت بهران (سهامی عام) در سال 1345 تأسیس و تحت شماره 10844 به نام شرکت سهامی تولید و تصفیه روغن در اداره ثبت شرکتهاي تهران به ثبت رسیده و در تاریخ 1363/9/12 نام شرکت به پالایش روغن تهران (سهامی عام) و مجدداً برابر صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده مورخ 1370/2/4 نام شرکت به شرکت نفت بهران ( سهامی عام) تغییر یافته است. شرکت در تاریخ 1369/1/6 در بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته شده است. شرکت از واحدهای تجاری فرعی گروه بنیاد مستضعفان میباشد. مرکز اصلی شرکت در تهران و پالایشگاه آن در شهر ری میباشد.
موضوع فعالیت:
شرکت نفت بهران با بیش از نیم قرن تجربه در صنعت روانکارها، به عنوان بزرگترین تولیدکننده انواع روغن موتورهای بنزینی، دیزلی و صنعتی در ایران شناخته میشود. این شرکت دارای بیشترین تنوع محصول در بین رقبا است و حتی به نیاز مشتریان در حجمهای پایین نیز پاسخ میدهد. همچنین دارای سه واحد فرعی به نام روانکاری شرکت بازرگانی بهران، شرکت صنایع شیمیایی تابکم و دو شرکت وابسته به نامهای برق و انرژی پیوند گستر پارس و تولید نیروی مرکزی صبا است. موضوع فعالیت شرکتهای فرعی در راستای فعالیتهای تولید و توزیع محصولات مرتبط است.
اهداف مدیریت و راهبردی
پروژهها، طرحها و برنامههای توسعه
واحد پژوهش شرکت نفت بهران مجهز به کارشناسان مجرب و انواع دستگاههای آزمایشگاهی است.این واحد در بستر اینترنت به ارائه خدمات مشاوره فنی، پاسخگویی به شکایات مشتریان و دریافت نیازهای خاص آنان، در هشت استان کشور، میپردازد. ارزیابی مشتریان، ارتباط با مشتریان، انجام تحقیقات بازار، ارائه انتشارات فنی و دریافت تأییدیه از سازندگان اصلی،جایگاه برتر شرکت نفت بهران را پشتیبانی میکند. در این راستا و با هدف پوشش نیاز مشتریان، تولید محصولات جدید به نامهای ذیل انجام شده است:
- ارائه فرمولاسیون روغن موتور ویژه هواپیماهای سبک و فوق سبک با نام بهران اوج 1
- ارائه فرمولاسیون روغن دنده دستی با نام بهران سمند ۸۰-NFJ۷۵
- ارائه روغن ترانس از رده Inhibited با نام بهران ترانس NX
- ارائه فرمولاسیون روغن دنده اتوماتیک با نام بهران اتوماتیک DCT
- ارائه فرمولاسیون سیال هیدرولیک با نام بهران هیدرولیک SP-10
- ارائه فرمولاسیون روغن دنده توربین های بادی با نامهای تجاری بهران بادران و بهران بادران S
- ارائه ۹ سفارش ویژه
برنامه ورود به بازارهای جدید توزیع
برنامه های آتی شرکت در جهت توسعه و ترویج فروش محصولات شرکت به شرح زیر است:
- اجرای سیاستهای پیش برد فروش روغنهای با سطح کیفی بالا به خصوص محصولات نیمه سینتتیک و تمام سینتتیک
- ادامه همکاری با خودرو سازان جهت دریافت تاییدیه های محصولات و همچنین دریافت و تمدید تأییدیه شرکتهای OEM خارجی و داخلی
- اجرای طرحهای مرتبط با ارتقای جایگاه برند بهران
- افزایش ارتباط با صنایع
- افزایش حضور در نمایشگاههای تخصصی و علمی
- اجرای طرحهای ایجاد ارتباطات سیستماتیک با مشتریان
اهداف آتی شرکت:
شرکت نفت بهران با نماد شبهرن، مالک 50 درصد از شرکت برق و انرژی پیوند گستر پارس بود که با واگذاری 7.5 درصد در عرضه اولیه این شرکت (با نماد بپیوند)، در شهریور 1399، درصد مالکیتش به 42 درصد رسید و انتظار میرود علاوه بر سود 3.5 میلیاردی از این عرضه اولیه، با افزایش قیمت سهام بپیوند، سود بیشتری از این عرضه اولیه به دست بیاورد. این شرکت درخواست افزایش سرمایه 284 درصدی از محل مازاد تجدید ارزیابی داراییها را در مرداد 1399 به تصویب هیئت مدیره رسانده است. علاوه بر این بر اساس گزارش تفسیری شرکت در خرداد 1399، شرکت، قصد افزایش سرمایه 54 درصدی از محل سود انباشته را دارد.
نکات مهم درباره سهام شبهرن
شرکت نفت بهران، پارافین وکس، ضد یخ و انواع روانکار تولید میکند. هر سه محصول خود را هم در داخل کشور و هم در خارج از کشور، به فروش میرساند. عمده فروش داخلی و صادراتی این شرکت، محصولات روانکاری آن است. این محصول 99 درصد از فروش داخلی و 88 درصد از صادرات ماه مرداد 1399 این شرکت را تشکیل میدهد. از آنجایی که نرخ فروش محصول توسط خود شرکت ارزشگذاری میشود، تغییرات قیمت مواد اولیه، نرخ ارز (برای محصولات صادراتی) و نرخ تورم میتواند در قیمت فروش محصولات و سود عایدی شرکت اثر گذار باشد.
شرکت، عمده مواد اولیه پایه تولیدی خود (لوبکات و آیزوریسایکل) را از تولید کنندگان داخلی خریداری میکند. مواد بسته بندی و روغن پایه شرکت، از خارج از ایران وارد میشود. میتوان نتیجه گرفت که تحریمها و نرخ ارز نیما بر مقدار واردات شرکت اثر گذار خواهد بود. این امر میتواند روی سودآوری شرکت اثر منفی بگذارد. البته کل مقدار مواد اولیه وارد شده شرکت در سه ماهه اول سال 1399 به مقدار 182 میلیارد تومان بوده است که در مقایسه با مجموع مواد اولیه خریداری شده از داخل کشور (387 میلیارد تومان) مبلغ قابل ملاحظهای است.
اکثریت واردات شرکت را خریداری روغن پایه تشکیل میدهد. درصورتی که شرکت بتواند این محصول را از داخل کشور خریداری کند، به نفع شرکت خواهد بود و سودآوری را افزایش میدهد. همچنین، ریسکهای تحریم و نرخ ارز را هم کم میکند. مواد اولیه شرکت بر اساس قیمت جهانی نفت و نرخ دلار نیما ارزشگذاری میشود.