تهاتر یا معاملات پایاپای

تهاتر یا معامله پایاپای، مبادله کالاها یا خدمات بین دو یا چند طرف بدون استفاده از پول - یا یک وسیله پولی مانند کارت اعتباری است. در اصل، معامله پایاپای، مبادله ای شامل ارائه یک کالا یا خدمت توسط یک طرف در ازای کالا یا خدمتی دیگر از طرف دیگری است.

به عنوان یک مثال ساده از یک معامله پایاپای، نجاری را در نظر بگیرید که برای یک کشاورز حصاری می سازد. به جای اینکه کشاورز مثلا 1000 دلار پول نقد برای کار و مصالح به سازنده بپردازد، می تواند در عوض 1000 دلار، یک محصول یا مواد غذایی به نجار تحویل دهد.

درک بیشتر تهاتر

معامله پایاپای بر اساس یک مفهوم ساده است: دو نفر برای تعیین ارزش نسبی کالاها و خدمات خود مذاکره می کنند و آنها را در یک مبادله به یکدیگر عرضه می کنند. این قدیمی ترین شکل تجارت است که به زمان های حتی قبل از وجود ارزهای سخت (انواع سکه ها) باز می گردد.

در حالی که مردم در گذشته با کالاهای محدودی که در دسترس داشتند (به عنوان نمونه، محصولات لبنی و دام) یا خدماتی که می‌توانستند شخصاً (به عنوان مثال نجاری و خیاطی) به کسی که می‌شناختند ارائه کنند، اقدام به تهاتر می کردند، امروزه اکثر مردم به منبع تقریباً نامحدودی از شرکای بالقوه مبادله کالا از طریق اینترنت دسترسی دارند.

اگر طرفین درگیر با شرایط معامله موافقت کنند، تقریباً هر کالا یا خدماتی را می توان مبادله کرد. افراد، شرکت‌ها و کشورها همگی می‌توانند از چنین مبادلاتی بدون نیاز به پول نقد بهره ببرند، به‌ویژه اگر برای به دست آوردن کالا و خدمات، ارز کافی نداشته باشند.

مزایای تهاتر

تهاتر به افراد این امکان را می دهد که اقلامی را که دارند اما از آنها استفاده نمی کنند، با اقلام مورد نیاز خود مبادله کنند، در حالی که پول نقد خود را برای هزینه هایی که نمی توانند از طریق مبادله کالا و خدمات پرداخت کنند، مانند وام مسکن، قبوض پزشکی و خدمات آب و برق، در دست نگه دارند.

معامله پایاپای می تواند یک مزیت روانی داشته باشد زیرا می تواند رابطه شخصی عمیق تری بین شرکای تجاری نسبت به یک معامله معمولی پولی ایجاد کند. چنین معاملاتی همچنین می تواند به مردم کمک کند تا شبکه های حرفه ای بسازند و برای کسب و کار خود به بازاریابی بپردازند.

نکته: در یک بحران اقتصادی، معامله پایاپای می تواند راهی عالی برای دریافت کالاها و خدمات مورد نیاز بدون نیاز به خارج شدن پول از جیب افراد (حقیقی یا حقوقی) باشد.

در سطح وسیع‌تر، معامله پایاپای می‌تواند به تخصیص بهینه منابع از طریق مبادله کالاها در مقادیری که ارزش‌های مشابه را نشان می‌دهند، منجر شود. همچنین می تواند به اقتصاد ها کمک کند تا به تعادل برسند؛ که زمانی اتفاق می افتد که عرضه و تقاضا برابر باشد.

افراد چگونه تهاتر می کنند؟

هنگامی که دو نفر هر کدام اقلامی دارند که دیگری می‌خواهد، هر دو طرف می‌توانند مقادیر اقلام را تعیین کرده و مقداری را ارائه کنند که منجر به تخصیص بهینه منابع می‌شود. به عنوان مثال، اگر فردی 20 پوند برنج داشته باشد که ارزش آن 10 دلار است، می‌تواند آن را با فرد دیگری که به برنج نیاز دارد و چیزی که آن فرد می‌خواهد را دارد و آن هم ارزش 10 دلاری دارد، مبادله کند. همچنین شخص می تواند کالایی را با چیزی که به آن نیاز ندارد، مبادله کند زیرا بازار آماده دیگری برای مبادله آن کالا وجود دارد.

نحوه تهاتر شرکت ها 

شرکت ها ممکن است بخواهند محصولات خود را با محصولات دیگر مبادله کنند زیرا اعتبار یا پول نقد برای خرید آن کالاها را ندارند. این یک راه کارآمد برای تجارت است زیرا خطرات استفاده از ارز ها را نیز از بین می رود. رایج‌ترین نمونه معاصر معاملات پایاپای تجارت به تجارت (B2B) تبادل زمان یا مکان تبلیغاتی است. برای شرکت های کوچکتر معمول است که حقوق تبلیغات در فضاهای تجاری یکدیگر را مبادله کنند. تهاتر در بین شرکت های خدماتی نیز اتفاق می افتد. به عنوان مثال، یک شرکت حسابداری می تواند در ازای سیم کشی مجدد دفاتر خود توسط برقکار، یک گزارش حسابداری برای برقکار ارائه کند.

کشورها چگونه تهاتر می کنند؟

کشورها همچنین در مواقعی که عمیقاً در بدهی بوده و قادر به تامین مالی نیستند، درگیر معامله پایاپای می شوند. کالاها در ازای کالاهای مورد نیاز کشور صادر می شود. به این ترتیب کشورها کسری های تجاری را مدیریت کرده و میزان بدهی خود را کاهش می دهند.

مبادلات پایاپای مدرن

در حالی که تهاتر عمدتا در دوران باستان با تجارت مرتبط بوده است، مبادله کالاها در دوره حاضر از طریق اینترنت دوباره به کار گرفته شده است. مبادلات پایاپای آنلاین پس از بحران مالی سال 2008، که با رکود بزرگ به اوج خود رسید، به ویژه در بین مشاغل کوچک محبوب شد. با کاهش چشم انداز و فروش، کسب و کارهای کوچک به طور فزاینده ای برای ایجاد درآمد به مبادلات پایاپای روی آوردند. این مبادلات اعضا را قادر می‌سازد تا مشتریان جدیدی برای محصولات خود پیدا کنند و با استفاده از موجودی استفاده نشده خود به کالاها و خدمات دیگر دسترسی داشته باشند. حجم اقتصاد مبادله ای در طول بحران مالی حدود 3 میلیارد دلار برآورد شد.

پیامدهای مالیاتی تهاتر

در ایالات متحده خدمات درآمد داخلی (IRS) مبادله کالاها را نوعی درآمد و چیزی که باید به عنوان درآمد مشمول مالیات گزارش شود، در نظر می گیرد. طبق اصول عمومی پذیرفته شده حسابداری ایالات متحده (GAAP)، انتظار می رود که کسب و کارها ارزش بازاری منصفانه کالاها یا خدمات مبادله شده خود را برآورد کنند. این امر با مراجعه به تراکنش‌های نقدی گذشته کالاها یا خدمات مشابه و استفاده از آن درآمد تاریخی به عنوان ارزش گزارش‌پذیر انجام می‌شود. زمانی که محاسبه دقیق ارزش امکان پذیر نباشد، اکثر کالاهای مبادله شده بر اساس ارزش دفتری گزارش می شوند.

برای IRS، دلارهای مبادله ای تخمینی با دلارهای واقعی برای اهداف مالیاتی یکسان است، به این معنی که ترتیبات مبادله ای مانند پرداخت های نقدی در نظر گرفته می شود. دلارهای مبادله ای به عنوان درآمد گزارش شده و در سال مالی که مبادله در آن انجام شده است، مشمول مالیات می شود.

IRS بیشتر بین اشکال مختلف مبادله کالاها تمایز قائل می شود و قوانین تا حدودی متفاوت برای هر نوع وجود دارد. بیشتر درآمدهای غیرپولی کسب و کار ها در فرم سود یا زیان کسب و کار گزارش می شود.

محدودیت های تهاتر

معاملات پایاپای محدودیت هایی دارد. کسب‌وکارهای بزرگ‌تر اغلب این ایده را قبول نمی کنند و حتی سازمان‌های کوچک‌تر ممکن است مقدار دلاری کالاها یا خدماتی را که آنها را تهاتر می‌کنند، محدود کنند – به عنوان مثال ممکن است با یک توافق 100% مبادله ای موافقت نکنند و در عوض از طرف مقابل بخواهند که مقداری را به صورت نقدی پرداخت کند.

برخی از مشاغل که ممکن است مستقیماً با مشتریان خود مبادله پایاپای نکنند، ممکن است کالاها یا خدمات را از طریق صرافی های تجاری مبتنی بر عضویت مانند ITEX یا سیستم‌های پولی بین‌المللی (IMS) مبادله کنند. با پیوستن به یک شبکه تجاری، که اغلب کارمزد دریافت می کند، اعضا می توانند با یکدیگر به مبادله بپردازند. هر معامله مشمول حداقل کارمزد است. این صرافی ها مبادله را تسهیل کرده و مؤلفه های مالیاتی آن را مدیریت می کنند.

جمع بندی

تهاتر مبادله کالاها و خدمات بین دو یا چند طرف بدون استفاده از پول است. این سبک از تجارت بیشتر در دوران باستان استفاده می شده اما اخیرا نیز محبوب شده است. افراد و شرکت ها کالاها و خدمات خود را بین یکدیگر بر اساس برآوردهای معادل قیمت ها و کالاها مبادله می کنند. این سبک از معاملات نیز در برخی کشورها مانند ایالات متحده مشمول مالیات می گردد.