چشم انداز لایه 1 در بلاک چین از ابتدای تابستان DeFi در سال 2020 تکامل ثابتی داشته است. بسیاری از بلاک چین های لایه 1 ظهور کرده اند که نویدبخش افزایش توان تراکنش، امنیت بهبود یافته و معماری انعطاف پذیر هستند. در حالی که هر راه حل دارای مزایا و معایب خاص خود است، اکثر آنها به آرامی شاهد رشد جوامع مختلف در اطراف خود بوده اند. از جمله موارد قابل توجه سولانا و زنجیره هوشمند بایننس است که هر دو تلاش کرده اند مشکل افزایش توان تراکنش را حل کنند. در حالی که اکوسیستم DApp در اتریوم (ETH) بسیار بزرگ است، موارد موجود در این راه حل های لایه 1 نیز در حال افزایش هستند، البته با سرعت کمتر. در این مقاله، به مقایسه سولانا و زنجیره هوشمند بایننس، نحوه تلاش هر شبکه برای حل مشکل سه گانه بلاک چین: عدم تمرکز، امنیت و مقیاس پذیری می پردازیم. قبل از پرداختن به سولانا و زنجیره هوشمند بایننس هدف هر کدام از این پلتفرم ها را تعریف می کنیم.
هدف از زنجیره هوشمند بایننس چیست؟
در مقایسه سولانا و زنجیره هوشمند بایننس ابتدا به هدف بایننس که یکی از بلاک چین های فوق العاده است می پردازیم. زنجیره هوشمند بایننس در واقع مکملی برای شبکه بایننس چین است. قبل از این که BSC تاسیس شود پلتفرم های بایننس از شبکه BC استفاده می کردند که در سال 2019 تاسیس شده بود و صرافی غیرمتمرکز معروف بایننس روی این پلتفرم ایجاد شد.
زنجیره هوشمند بایننس (BSC) در سپتامبر 2020 معرفی شد، زمانی که نبرد برای بلاک چین با توان تراکنش بالا در آستانه اوج گرفتن بود.
بیش از یک سال پیش، بایننس اولین بلاک چین مستقل خود را به نام زنجیره بایننس نیز منتشر کرد. با این حال، آنقدر موفق نبود زیرا از قراردادهای هوشمند پشتیبانی نمی کرد و با EVM (ماشین مجازی اتریوم) سازگار نبود. از طرف دیگر BSC این مشکلات را حل کرد. این بدان معناست که توسعه دهندگان به خوبی می توانند dAppهای خود را از اتریوم به بایننس پورت کنند. BSC همچنین به زنجیره بایننس متصل نیست و آن را در برابر هر گونه حمله یا سازش به دومی مقاوم می کند.
مزایای زنجیره هوشمند بایننس
هدف اصلی BSC افزایش انبوه توان عملیاتی و کاهش سریع هزینه تراکنش بود. در اینجا برخی از ویژگی های اصلی آن آمده است:
مکانیسم اجماع: با اتخاذ مکانیسم اجماع اثبات اعتبار (PoA) و اثبات سهام نمایندگی (DPoS) به هر دو هدف دست یافت اما چگونه توانست هزینه معاملات را کاهش دهد؟ با کاهش تعداد اعتباردهنده ها.
اعتبارسنجی ها: در BSC فقط 21 اعتبارسنجی وجود دارد. اعتباردهنده های فعال با توجه به مقدار BNB تعیین می‌شوند و این فرآیند هر 24 ساعت یکبار تجدید می شود. مشکل اینجا هم هست. هر کسی که سهم قابل توجهی از BNB داشته باشد، می تواند به عنوان اعتباربخشی در شبکه تبدیل شود و همچنان این موقعیت را اشغال کند. این دلیلی است که BSC با انتقاداتی روبرو شده است.
اکوسیستم DApp در زنجیره هوشمند Binance
در حالی که هزینه های تراکنش در BSC در مقایسه با اتریوم بسیار پایین است (حتی در هنگام تراکم شبکه)، بسیاری آن را بیشتر یک پروتکل متمرکز می دانند. این موضوع می تواند دلیل این باشد که اکوسیستم DApp آن در مقایسه با اکوسیستم اتریوم به طور قابل توجهی کوچکتر است.
پنکیک سواپ محبوب ترین dApp (یک صرافی غیرمتمرکز) در پروتکل است و عملکرد آن تقریباً با سایر صرافی های غیرمتمرکز (DEX) متناسب است.
زمانی که ازدحام شبکه در اتریوم بسیار زیاد بود، چندین کاربر و توسعه دهنده به بایننس پرداختند که منجر به افزایش سریع تعداد تراکنش ها در بلاک چین شد. با این حال، در چند ماه گذشته شاهد کاهش مداوم تعداد معاملات روزانه بودیم.
هدف سولانا حل کردن چیست؟
قبل از پرداختن به مقایسه سولانا و زنجیره هوشمند بایننس، به هدف سولانا و مزایای این بلاک چین نیز اشاره کنیم. یکی دیگر از راه حل های محبوب بلاک چین لایه 1 است که بر مکانیزم اجماع کاملاً متفاوتی به نام اثبات تاریخ (PoH) متکی است.
در PoH، یک سری مراحل محاسباتی برای اعتبارسنجی، تفاوت زمانی بین دو رویداد استفاده می شود. این کار به صورت رمزنگاری با افزودن یک تابع تاخیر به SHA-256 انجام می شود. این پروتکل متکی بر قرار دادن تراکنش ها به موقع است که در مورد سایر بلاک چین ها مانند اتریوم صدق نمی کند.
مزایای بلاک چین سولانا
یکی از ویژگی های کلیدی سولانا این است که 65000 تراکنش در ثانیه را پردازش می کند (یعنی به همان تعداد تراکنش که ویزا می تواند پردازش کند) و توانایی پردازش حدود 100,000 تراکنش در ثانیه را دارد. این موضوع احتمالاً به این دلیل است که دارای چیزی به عنوان یک معماری بدون دولت (در کنترل و انحصار دولت متمرکز نیست) است.
تفاوت بین معماری بدون تمرکز دولت و برعکس آن یعنی وجود تمرکز دولت، در این است که در برنامه های قبلی نیازی به یادآوری وضعیت بلاک چین نیست. با این حال، در حالت دوم، آنها باید هر وضعیت را به خاطر بسپارند و تراکنش ها تا زمانی که همه برنامه ها وضعیت خود را به روز نکنند پردازش نمی کنند.
این زبان فنی فانتزی برای این است: در یک معماری عدم تمرکز از حافظه کمتری استفاده می کند و از این رو سرعت تراکنش بسیار سریعتری را ارائه می دهد. یک معماری متمرکز از حافظه بیشتری استفاده می کند و از این رو توان عملیاتی تراکنش تحت تأثیر قرار می گیرد.
در اینجا چند ویژگی دیگر Solana آورده شده است:
در حال حاضر بیش از 1000 اعتبارسنج در شبکه دارد که در مقایسه با 500 اعتبارسنج چند ماه پیش افزایش یافته است. در حال حاضر، بیش از 75 درصد از توکن SOL استیک شده است به این معنی است که شبکه در حال حاضر در برابر هرگونه حمله بسیار مقاوم است.
همانطور که می توانید بگویید، این واقعیت که سولانا می تواند تعداد بسیار بالایی از تراکنش ها را در ثانیه پردازش کند، آن را به یکی از توانمندترین بلاک چین های لایه 1 تبدیل می کند. Solana در حال حاضر بیش از 10 میلیارد دلار TVL (ارزش کل قفل شده) در بین تمام برنامه های DeFi خود دارد. در حالی که این عدد زمانی که زمان خرابی را تجربه کرد کمی کاهش یافت، از آن زمان توانسته است دوباره به حالت اول بازگردد.
افزایش توان عملیاتی به رشد کلی اکوسیستم DeFi در چند ماه گذشته کمک کرده است. این پروتکل نیز در کمپین‌های بازار تهاجمی (مانند هکاتون ها و برنامه های پاداش باگ) افراط کرده است که هجوم زیادی از توسعه دهندگان و کاربران را به پروتکل ممکن کرده است. با این حال، تعداد DApp ها در اکوسیستم دیفای سولانا هنوز پشت سر زنجیره هوشمند بایننس قرار دارد.
در حالی که هر لایه 1 مزایا و معایب خاص خود را دارد، رقابت بین بلاک چین های مختلف به شدت افزایش یافته است. در حالی که حداکثر طرفداران اتریوم می گویند که شکست دادن پروتکلی که کاملاً غیرمتمرکز و انعطاف پذیر است دشوار است، طرفداران شبکه هایی مانند Solana و زنجیره هوشمند بایننسمطمئن هستند که این پروتکل به تقویت جامعه رو به رشد کاربران ادامه خواهد داد.
با وجود تمام آنچه که در مورد مقایسه سولانا و زنجیره هوشمند بایننس گفته شد، هنوز مشخص نیست چه کسی در دراز مدت در نبرد لایه 1 پیروز می شود. آنچه که با درجه اطمینان بسیار زیاد مشخص است، این است که برنده نهایی چه کسی خواهد بود؟ برنده نهایی کاربران خواهند بود.
نظر بدهید