با توجه به رشد روزافزون فعالان بازار ارزهای دیجیتال و سرمایه گذاران در این زمینه، یکی از مهم ترین نکات برای کسب سود، انتخاب کیف پول رمزنگاری امن برای حفظ امنیت سرمایه است. این مشکل محدود به کسانی نیست که مقادیر زیادی سرمایه را معامله می کنند و ذهن همه فعالان این بازار پر نوسان را درگیر کرده است. کیف پول چند امضایی یکی از مهم ترین نگرانی های صاحبان ارزهای دیجیتال، یعنی امنیت را حل می کند. در این مقاله کیف پول چند امضایی را توضیح خواهیم داد که چیست و چه تفاوتی با کیف پول تک امضایی دارد. برای آشنایی با این موضوع تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.
کیف پول چند امضایی (Multisig Wallet) چیست؟
کیف پول رمزنگاری، دستگاه یا برنامه‌ای است که به افراد کمک می‌کند ارزهای دیجیتال خود را به طور امن ذخیره، مدیریت و مبادله کنند. این کیف پول ها با بلاک چین تعامل دارند تا ارز دیجیتال مرتبط با آدرس شما را در بلاک چین پیدا کنند. در فضای ارزهای دیجیتال، استفاده از کیف پول چند امضایی که به عنوان کیف پول چند امضایی نیز شناخته می شود، برای اولین بار در سال 2012 در آدرس های بیت کوین پیاده سازی شد اما اولین کیف پول چند امضایی تا یک سال بعد ایجاد نشد.
کیف پول چند امضایی یک کیف پول رمزنگاری است که برای اجرای هر تراکنش به جای یک امضا به چندین امضا نیاز دارد و در نتیجه امنیت بیشتری را فراهم می کند. تعداد امضاکنندگان در کیف پول چند امضایی می تواند متفاوت باشد. هر یک از طرفین در کیف پول چندامضایی می‌توانند با استفاده از کلید خصوصی خود تراکنش را امضا کنند اما تا زمانی که طرف های دیگر امضا کنند، تراکنش در حالت تعلیق نشان داده می‌شود. یکی از ویژگی های کیف پول های چند امضایی این است که مبتنی بر قراردادهای هوشمند هستند. کیف پول های چند امضایی را می توان با استفاده از ارزهای دیجیتال مختلف از جمله بیت کوین، اتریوم و غیره ایجاد کرد.
چرا از کیف پول چند امضایی استفاده کنیم؟
بهتر است ابتدا کلیدهای عمومی و خصوصی کیف پول ارزهای دیجیتال را توضیح دهید. کلید عمومی که به عنوان آدرس کیف پول نیز شناخته می شود، یک شناسه منحصر به فرد است که به دیگران اجازه می دهد ارزهای دیجیتال را به کیف پول ارسال کنند. از سوی دیگر، کلید خصوصی یک کد مخفی است که به مالک امکان دسترسی به دارایی های دیجیتال خود را می دهد و برای امضای تراکنش ها استفاده می شود. تعداد شرکت هایی که بیت کوین را به عنوان یک دارایی در کیف پول های چندامضایی ذخیره می کنند در حال افزایش است زیرا اعتماد به یک فرد برای نگه داشتن کلید خصوصی می تواند یک اشتباه بزرگ برای امنیت دارایی باشد.
با استفاده از کیف پول چند امضایی، کاربران می توانند از مشکلات مربوط به مفقود شدن یا سرقت کلید خصوصی جلوگیری کنند. بنابراین حتی اگر یکی از کلیدها به خطر بیفتد، دارایی همچنان امن است. چندین امضای مورد نیاز برای مجوز یک تراکنش، سرقت بیت کوین شما را برای کسی سخت تر می کند زیرا برای دستیابی به وجوه شما نیاز به دسترسی به تمام کلیدهای خصوصی شما دارد. جلوگیری از حملات فیشینگ و بدافزار نیز آسان‌تر است زیرا مهاجمان نمی‌توانند با یک کلید، کار زیادی انجام دهند.
روش کار با کیف پول چند امضایی چگونه است؟
اگر شما یکی از کسانی هستید که قیمت ارزهای دیجیتال آنلاین و شرایط بازار را به صورت روزانه بررسی می کنید، متوجه حجم بالای سرمایه در حال معامله شده اید. خطر سرقت کیف پول های دیجیتال معمولاً به دلیل فقدان اطلاعات در مورد نحوه ایمن سازی آنها افزایش می یابد. برای استفاده از کیف پول های چند امضایی (کیف پول های چندگانه) باید به تمام کلیدها به طور همزمان دسترسی داشته باشید. این یک لایه امنیتی جدید برای سرمایه گذاران در بازار ارزهای دیجیتال ایجاد می کند و به آنها آرامش می دهد. کیف پول های چند امضایی بر اساس قراردادهای هوشمند ساخته شده اند و به عنوان کیف پول های قابل برنامه ریزی عمل می کنند. این کیف پول ها از قراردادهای هوشمند برای تعیین تعداد امضاهای مورد نیاز برای تایید تراکنش و امضاکنندگان مجاز استفاده می کنند. هنگامی که یک کیف پول چند امضایی ایجاد می شود، پارامترهای زیر تنظیم می شوند:
- تعداد امضا کنندگان: تعداد کل امضاکنندگان مجاز را نشان می دهد که می توانند تراکنش های کیف پول را تأیید کنند.
- تعداد امضاهای مورد نیاز: حداقل تعداد امضاهای مورد نیاز برای تایید یک معامله را نشان می دهد.
- فهرست کلیدهای عمومی امضاکنندگان: این کلیدها برای تأیید امضا و تأیید هویت امضا کنندگان استفاده می شود.
کیف پول های چند امضایی با استفاده از ترکیبی از امضاهای رمزنگاری و منطق قرارداد هوشمند کار می کنند. هنگامی که یک تراکنش پیشنهاد می شود، تراکنش و تعداد امضاهای مورد نیاز در قرارداد هوشمند کیف پول ذخیره می شود. هنگامی که یک تراکنش آغاز می شود، امضاکنندگان با استفاده از کلیدهای خصوصی خود امضا می کنند. سپس قرارداد هوشمند بررسی می کند که آیا تعداد مورد نیاز امضا جمع آوری شده است یا خیر. هنگامی که امضاهای مورد نیاز جمع آوری و تأیید شد، قرارداد هوشمند معامله را اجرا می کند. یکی از نکات مهم در مورد کیف پول های چند امضایی این است که هیچ سلسله مراتبی در کلیدهای خصوصی وجود ندارد، فقط تعداد مورد نیاز برای امضای تراکنش مهم است، بدون ترتیب خاصی. اگر تراکنش شامل انتقال دارایی باشد، پس از تکمیل تراکنش، موجودی کیف پول بروزرسانی می‌شود.
تفاوت کیف پول های تک امضایی با چند امضایی
به خاطر داشته باشید که امنیت کیف پول های رمزنگاری شما از اهمیت بالایی برخوردار است. با این حال، با هر کیف پول رمزنگاری تک امضایی، این خطر وجود دارد که شخصی با به دست آوردن کلید خصوصی شما دارایی های دیجیتال شما را بدزدد. اکثر کیف پول های بیت کوین از یک راه اندازی امضا استفاده می کنند. این تنظیم فقط به یک امضا برای امضای تراکنش نیاز دارد. مدیریت آدرس های تک کلیدی آسان تر است زیرا دسترسی به وجوه سریع تر است. کیف پول های تک امضایی نیز نشان دهنده یک نقطه شکست هستند و خطرات امنیتی را افزایش می دهند زیرا هکرها و عوامل مخرب می توانند به راحتی به آنها دسترسی داشته باشند. کیف پول های تک کلیدی گزینه های خوبی برای تراکنش های کوچکتر و سریع‌تر هستند اما برای افراد یا مشاغلی که نیاز به ذخیره مقادیر زیادی بیت کوین دارند، توصیه نمی شوند.
در مقابل، در کیف پول چند امضایی، بیش از یک امضا برای تکمیل یک تراکنش لازم است که امنیت را افزایش می دهد. البته تعداد کل امضا کنندگان و تعداد امضاهای مورد نیاز برای تایید تراکنش در این کیف پول ها قابل تنظیم است.
برای کسب اطلاعاتی در زمینه آموزش ارز دیجیتال بر روی لینک کلیک کنید.
مزایای کیف پول چند امضایی چیست؟
مهمترین مزیت کیف پول های چند امضایی امنیت بالاتر آنها در مقایسه با کیف پول های تک امضا است. با این حال، این کیف پول ها مزایای منحصر به فرد دیگری نیز دارند که مهمترین آنها عبارتند از:
امنیت پیشرفته و بالاتر: کیف پول های چند امضایی به چندین امضا از طرف های مختلف برای مجوز دادن به یک تراکنش نیاز دارند که خطر سرقت یا دسترسی غیرمجاز را کاهش می دهد. این ساختار به جلوگیری از یک نقطه شکست کمک می کند. فناوری چند امضایی همچنین آلودگی‌های بدافزار و حملات فیشینگ را کاهش می‌دهد، زیرا احتمال دسترسی هکر به یک کلید یا دستگاه بیشتر است.
تصمیم گیری تیمی: کیف پول های چند امضایی با الزام چندین طرف برای تأیید تراکنش ها، همکاری و تصمیم‌گیری جمعی را ارتقا می دهند و تضمین می‌کنند که همه سهامداران در تصمیم‌گیری های مالی مهم مشارکت دارند. این به ویژه در شرایطی مفید است که تعداد زیادی غریبه به صورت آنلاین برای دنبال کردن اهداف مشترک ملاقات می کنند.
امکان تعیین تعداد امضای مورد نیاز برای تایید تراکنش: کیف پول های چند امضایی را می توان با یک طرح امضای انعطاف پذیر پیکربندی کرد که به کاربران اجازه می‌دهد تعداد امضاهای مورد نیاز را برای تأیید یک تراکنش از تعداد کل شرکت‌کنندگان انتخاب کنند. این ویژگی به کاربران اجازه می دهد تا نیازهای امنیتی و عملیاتی کیف پول را با نیازهای خود تنظیم کنند.
احراز هویت دو مرحله ای: کیف پول های چند امضایی شکلی از احراز هویت دو مرحله ای (2FA) را به اختصار ارائه می دهند. با احراز هویت دو مرحله ای، کاربر به دو کلید نیاز دارد که بتوان آنها را در دو دستگاه مختلف مانند رایانه و تلفن خود ذخیره کرد. برای دسترسی به حساب کاربری، کاربر باید هر دو کلید را داشته باشد و در صورت مفقود شدن یکی از آنها، دیگر نمی تواند به حساب خود دسترسی داشته باشد. کاربران به راحتی می توانند دسترسی به هر عامل مخربی را که دسترسی غیرمجاز به یک کلید مرتبط به دست می آورد، متوقف و لغو کنند.
ریسک افراد کلیدی را حذف می کند: ریسک شخص کلیدی به موقعیتی اشاره دارد که در آن یک کسب و کار تقریباً برای موفقیت به طور کامل به یک فرد تکیه می کند. این خطر در ارزهای رمزپایه بسیار رایج است، به خصوص در مواردی که یک نفر عبارت seed کیف پول را کنترل می کند. از آنجایی که کیف پول های Multisig برای تکمیل یک تراکنش به چندین امضا از چندین شرکت کننده نیاز دارند، می توانند ریسک شخص کلیدی را از بین ببرند.
معایب کیف پول های چند امضایی چیست؟
علی رغم مزیت بزرگی که کیف پول های چند امضایی در محافظت از وجوه معامله‌گران دارند، هنوز با مشکلاتی روبرو هستند. یکی از مشکلاتی که در کیف پول های چند امضایی به وجود می آید، عدم دسترسی به منابع قانونی در صورت بروز مشکل است. فناوری کیف پول چند امضایی جدید است و در حال حاضر هیچ مرجع قانونی برای رسیدگی به مسائل مربوط به حساب های چند کاربره وجود ندارد. برخی از مهم ترین معایب کیف پول های چند امضایی عبارتند از:
- پیچیدگی و سختی استفاده: راه اندازی و مدیریت کیف پول های چند امضایی می تواند پیچیده تر از کیف پول های چند امضایی باشد زیرا این کیف پول ها شامل هماهنگی چندین طرف و کلید های خصوصی مربوطه می شود.
- کاهش سرعت تراکنش ها: هنگامی که کاربران استفاده از کیف پول چند امضایی را انتخاب می کنند، سرعت خود را کاهش می دهند تا به امنیت بیشتری دست یابند. پردازش تراکنش ها در کیف پول چند امضایی می‌تواند تا چند روز طول بکشد زیرا نیاز به هماهنگی چند طرف برای به دست آوردن امضاهای لازم دارد. زمانی که شرکت کنندگان در مناطق زمانی مختلف پراکنده شده اند، این امر می تواند دشوار باشد. این باعث می شود کیف پول های چند امضایی برای شرایط اضطراری یا پرداخت های معمولی نامناسب باشند.
- نامناسب برای کاربران مبتدی: راه اندازی و مدیریت یک کیف پول چند امضایی می تواند به دانش فنی بالاتری نیاز داشته باشد. کاربران باید بدانند که چگونه چندین کلید خصوصی را به صورت ایمن مدیریت کنند و فرآیند امضا را بین شرکت کنندگان هماهنگ کنند. این برای یک سرمایه گذار معمولی ارزهای دیجیتال نسبتاً پیچیده است و یک عامل کلیدی مانع پذیرش کیف پول های چند امضایی است.
نظر بدهید