ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز را برای تأیید تراکنش ها و حفظ امنیت شبکه استفاده می کنند، نه اینکه به یک نهاد شخص ثالث مانند بانک متکی باشند. در این بلاک چین ها، افراد ملزم به مشارکت به عنوان تایید کننده و ایجاد کننده بلاک های تراکنش هستند. در شبکه‌های مبتنی بر استخراج (اثبات کار) مانند بیت‌کوین، وظیفه ماینرها تامین امنیت شبکه با قدرت سخت افزارشان است. در شبکه‌های اثبات سهام مانند تزوس، افراد در ساخت بلاک‌ها شرکت می‌کنند و با تخصیص ارزهای خود به شبکه، امنیت را تامین می‌کنند. به منظور تشویق افراد به مشارکت در فرآیند استخراج و استیکینگ، پاداشی به نام «پاداش بلاک» برای آنها در نظر گرفته شده است. در این مقاله می خواهیم به بررسی پاداش بلاک در مورد مکانیزم اجماع اثبات کار و اثبات سهام بپردازیم، تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
پاداش بلاک در ارزهای دیجیتال اثبات کار
اثبات کار یا استخراج در شبکه ارز دیجیتال یک مکانیسم امنیتی برای جلوگیری از حملات سایبری به شبکه است. در این مکانیزم، هرکسی که بخواهد به عنوان ماینر در شبکه فعالیت کند و کسب درآمد کند، باید قدرت پردازش سخت افزار خود را به شبکه اختصاص دهد و سعی کند با این قدرت پردازشی معادله ای ریاضی را حل کند. به این ترتیب اگر فردی بخواهد به بلاک چین حمله کند باید نسبت به بقیه ماینرها قدرت پردازش بیشتری داشته باشد که با توجه به تعداد بالای ماینرها بسیار سخت خواهد بود و صرفه اقتصادی ندارد.
این مکانیسم در بلاک چین برخی از بزرگترین ارزهای دیجیتال استفاده می شود. بیت کوین، اتریوم، لایت کوین، بیت کوین کش، مونرو و دش برخی از این ارزهای دیجیتال هستند. به عنوان مثال، قدرت پردازش شبکه بیت کوین در زمان بروزرسانی این مقاله بیش از 125 میلیون تراهش در ثانیه (TH/S) است.
این بدان معناست که اگر شخصی بخواهد به بلاک چین بیت کوین حمله کند و آن را دستکاری کند، باید حداقل 63 میلیون ترابایت قدرت پردازشی را فراهم کند که انجام این کار برای یک فرد در دنیای امروز تقریبا غیرممکن است. در ادامه، به مفهوم پاداش بلاک در بلاک چین بیت کوین خواهیم پرداخت اما فرآیند مشابهی در اکثر ارزهای دیجیتال در حال انجام است.
پاداش بلاک در بلاک چین بیت کوین
پاداش بلاک در شبکه بیت کوین مقدار بیت کوینی است که با ایجاد هر بلاک (هر ده دقیقه) تولید می شود و به ماینر اختصاص می یابد. در حال حاضر پاداش هر بلاک 6.25 بیت کوین است که هر چهار سال یکبار (پس از استخراج 210,000 بلاک) در رویدادی به نام "هاوینگ" نصف می شود.
در شبکه بیت کوین، قدرت محاسباتی بسیار بالایی برای تایید و افزودن بلاک ها به زنجیره مورد نیاز است. ماینری که قدرت محاسباتی سخت افزار خود را در اختیار شبکه قرار می دهد باید برای تامین این قدرت محاسباتی هزینه کند. به این ترتیب، این هزینه ها باید برای ایجاد انگیزه در ماینرها پوشش داده شود. شبکه بلاک چین به استخراج کنندگان برای پوشش این هزینه ها پاداش می دهد.
طبق پروتکل بیت کوین، اولین ماینر موفقی که یک بلاک معتبر برای اتصال به بلاک چین ایجاد کند، جایزه دریافت می کند. این پاداش در ازای هزینه زیادی است که ماینر برای استخراج بلاک خرج می کند. بنابراین، علاوه بر کارمزد تراکنش که نسبتاً پایین است، ماینر بیت کوین های جدیدی را به عنوان پاداش دریافت می کند.
block reward دو مزیت برای شبکه بیت کوین دارد. اولین مزیت این است که به ماینرها انگیزه لازم برای ایمن سازی شبکه را در ازای دریافت پاداش می دهد. مزیت دوم این است که فرآیند پاداش در طول زمان، بیت کوین های جدید را وارد چرخه می کند و همه بیت کوین ها را طی چندین سال وارد چرخه بازار می کند.
در سال 2009، زمانی که بیت کوین اختراع شد، ساتوشی ناکاموتو شبکه را طوری تنظیم کرد که حداکثر 21 میلیون کوین تولید شود. این بیانگر دو مشکل است. اولاً، هنگامی که تمام 21 میلیون بیت کوین استخراج شد، هیچ بیت کوین جدیدی تولید نخواهد شد، یا بهتر است بگوییم استخراج خواهد شد. دوم، زمانی که تعداد بیت کوین ها به حداکثر حد مجاز خود رسید، پاداش ماینرها فقط کارمزد تراکنش خواهد بود.
در ابتدای بیت کوین، پاداش استخراج هر بلاک 50 واحد بیت کوین جدید بود. با این حال، هنگامی که تمام 210,000 بلاک استخراج شد، پاداش بلاک در رویدادی به نام هاوینگ کاهش می یابد. استخراج 210,000 بلاک بیت کوین حدود چهار سال طول می کشد. این مدت با تنظیم نرخ دشواری استخراج تقریباً ثابت می ماند.
در سال 2012 پاداش بلاک یا به عبارت دیگر نرخ تولید بیت کوین به 25 واحد در قالب یک رویداد هاوینگ کاهش یافت. سپس در سال 2016، پاداش بلاک دوباره به نصف کاهش یافت و به 12.5 واحد رسید. چند ماه پیش، در 11 می 2020 (22 مه)، سومین رویداد نیمه رخ داد. این مقدار مجدداً به نصف کاهش یافته و به 6.25 واحد در هر بلاک رسیده است. پس از 64 رویداد نصف شدن دیگر، پاداش بلاک در نهایت به صفر خواهد رسید.
برای درک بهتر ارزش بیت کوین، همیشه باید آن را با ارزش طلا مقایسه کنید. کاهش تدریجی مقدار تولید بیت کوین با هدف حفظ ارزش و قیمت این ارز دیجیتال است. همانطور که کمیاب بودن از ویژگی طلاست. اگر طلا کمیاب نبود و مثلاً روی درخت ساخته می شد، هرگز ارزش فعلی خود را نداشت. اگر تعداد بیت‌کوین‌هایی که می‌توان تولید کرد نیز بی‌نهایت بود، بیت‌کوین پتانسیلی برای حفظ ارزش بلندمدت خود نداشت.
برای آشنایی با روش معاملاتی دکس تریدینگ، بر روی لینک کلیک کنید.
بنابراین، نرخ سختی استخراج برای حفظ ویژگی کمیاب بیت کوین تنظیم می شود تا از کاهش قیمت این ارز دیجیتال جلوگیری شود. اگر بیت کوین یا هر ارز دیگری فقط تولید و معامله شود، دیگر ارزش خاصی نخواهد داشت. این کار، استخراج بیت کوین را رقابتی می کند.
نحوه دریافت پاداش بلاک در شبکه بیت کوین را می توان به صورت زیر بیان کرد: به محض تشکیل درخواست تراکنش بیت کوین در کیف پول، این تراکنش به شبکه غیرمتمرکز بیت کوین ارسال می شود. سپس ماینرها برای تایید آن تراکنش، اضافه کردن بلاک ها و دریافت جوایز به رقابت می پردازند.
برای به دست آوردن block reward، ماینرها باید تراکنش های معتبر را در بلاک هایی با حجم حدود 1 مگابایت قرار دهند و سپس شروع به رقابت با یکدیگر برای یافتن پاسخ یک معادله ریاضی می‌کنند. دریافت این پاسخ، تنها با حدس زدن اعداد امکان پذیر است.
مشابه بیت کوین، اتریوم از یک مدل تشویقی برای استخراج استفاده می کند. اگر ماینر اتریوم با موفقیت استخراج کند، 2 اتر، تمام گس موجود در بلاک و یک جایزه اضافی به نام پاداش انکل دریافت خواهد کرد. مدل اتریوم تا حد زیادی از طراحی بیت کوین به عاریت گرفته شده است. با این حال، اتریوم نیز تفاوت های قابل توجهی با ارز دیجیتال پیشرو دارد. همچنین در آینده نزدیک و با راه اندازی کامل اتریوم 2.0، مکانیزم اثبات کار برای اتریوم به طور کامل پیاده سازی شده و از مکانیزم اثبات سهام در این ارز دیجیتال استفاده خواهد شد که در ادامه با آن آشنا خواهید شد.
پاداش دائمی با استخرهای ماینینگ
در بالا گفته شد که اولین ماینری که به پاسخ معادله بلاک برسد پاداش بلاک را دریافت می کند که اکنون 6.25 واحد بیت کوین است. امروزه با گسترش شبکه بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، استخراج مستقیم برای بیش از 90 درصد ماینرها دیگر امکان پذیر نیست. اگر اکنون یک دستگاه استخراج بیت کوین بخرید و مستقیماً به شبکه متصل شوید، احتمالاً تا هزاران سال نمی توانید به پاداش بلاک برسید، زیرا بسیاری از رقبا صدها میلیون دلار در این بخش سرمایه گذاری کرده اند. به همین دلیل، اکثر ماینرها برای استخراج بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال به یک استخر استخراج متصل می شوند.
استخر ماینینگ یک مکان مجازی است که در آن ماینرها قدرت پردازش خود را به اشتراک می گذارند و برای استخراج یک بلاک با یکدیگر همکاری می کنند. در نهایت هرکسی با توجه به قدرت پردازشی خود سود می برد. به عبارت دیگر، ماینرها قدرت پردازش خود را به استخر ماینینگ اهدا می کنند و استخر ماینینگ به نمایندگی از بقیه ماینرها برای دریافت block reward کار می کند. مزیت اصلی استخر ماینینگ این است که امکان درآمد دائمی را برای استخر استخراج فراهم می کند.
پاداش بلاک در ارزهای رمزپایه اثبات سهام
با وجود تمام مزایا، مکانیسم اثبات کار بدون مشکل نیست. یکی از راه حل های جایگزین برای حفظ امنیت شبکه های بلاک چین به جای استخراج، مکانیسم اثبات سهام است. ایده اصلی این مکانیسم این است که شرکت‌کنندگان می‌توانند به جای صرف هزینه‌های زیاد برای خرید ماشین‌های ماینینگ، دارایی های خود را در شبکه سهیم کنند و شبکه به‌طور تصادفی به یکی از شرکت‌کنندگان اجازه می‌دهد تا بلاک بعدی را در فواصل زمانی مشخص اعتبارسنجی کند. بدیهی است که هر چه شخص ارز دیجیتال بیشتری به شبکه اختصاص دهد، پاداش بیشتری دریافت می کند.
برای حمله به شبکه های Proof-of-Stake، مهاجم باید بیش از 50 درصد از واحدهای یک ارز دیجیتال را در اختیار داشته باشد که به دلیل توزیع ثروت و همچنین کمبود منابع کافی، تامین چنین سرمایه ای دشوار است. علاوه بر این، اگر برای شخصی غیرممکن باشد که چنین سرمایه ای داشته باشد، با حمله به شبکه، ارزش آن به شدت کاهش می یابد و مهاجم اولین کسی است که ضرر می کند.
بنابراین، در این مکانیسم، آنچه واجد شرایط بودن یک شرکت‌کننده برای تأیید یک بلاک را تعیین می‌کند، نرخ هش نیست که به شبکه ارائه می‌کند؛ برعکس، صلاحیت اعتباردهنده با مقدار کوین ها تعیین می‌شود. پولکادات، تزوس، کاردانو، بایننس کوین، استلار و... از جمله کوین هایی هستند که از این مکانیزم استفاده می کنند. اتریوم، بزرگترین آلت کوین در بازار ارزهای دیجیتال، همچنین قرار است پروتکل خود را به مکانیزم اثبات سهام تغییر دهد.
تفاوت بین پاداش و کارمزد در استخراج ارز دیجیتال
پاداش ماینینگ تنها چیزی نیست که ماینرها از شبکه دریافت می کنند. ماینرها و اعتبارسنجی‌ها علاوه بر پاداش تولید بلاک‌های جدید، هزینه‌های تأیید تراکنش را نیز از طرف‌های معامله دریافت می‌کنند. به عنوان مثال، اگر بیت کوین را از یک صرافی به کیف پول خود منتقل کنید، خواهید دید که مقدار بیت کوین های سپرده شده در کیف پول شما کمتر از مقدار بیت کوین هایی است که از صرافی خارج کرده اید. تفاوت این دو رقم در کارمزد تراکنش هایی است که ماینرها دریافت می کنند. برخلاف مقدار پاداش که برای هر بلاک بیت کوین ثابت است و توسط پروتکل بیت کوین تعیین می شود، میزان کارمزد به ازدحام شبکه و نیاز کاربر به سرعت بخشیدن به تراکنش بستگی دارد.
کلام آخر
ارزهای دیجیتال به جای اتکا به موسسات متمرکز مانند بانک‌ها، به استخراج‌کنندگان و اعتبارسنجی های بلاک چین برای تأیید تراکنش‌ها و ایمن‌سازی شبکه متکی هستند. به منظور تشویق مردم به مشارکت در این فرآیند، جایزه ای برای آنها در نظر گرفته شده است. در بسیاری از ارزهای دیجیتال، برای استخراج یا تأیید هر بلاک، شخصی که با موفقیت بلاک را ایجاد و تأیید کرده است، پاداشی دریافت می‌کند که به آن پاداش بلاک می‌گوییم.
در بلاک چین‌هایی که از مکانیزم اجماع اثبات کار برای امنیت استفاده می‌شود، این پاداش به استخراج‌کنندگانی تعلق می‌گیرد که قدرت پردازش ماشین ماینینگ خود را به شبکه کمک کرده‌اند. این مکانیسم در بیت کوین پیاده سازی شده است. علاوه بر این، در زنجیره‌های بلوکی که مکانیسم اجماع اثبات سهام برای امنیت استفاده می‌شود، پاداش بلاک به اعتبارسنجی‌هایی می‌رسد که کوین‌های خود را در شبکه قرار داده‌اند. این مکانیزم در ارزهایی مانند Tezos، Cardano و Stellar پیاده سازی شده است.
نظر بدهید