استراتژی لوپینگ (Looping)

در دنیای ارز دیجیتال، استراتژی لوپینگ (Looping) به استراتژی اشاره دارد که در آن کاربران از دارایی‌های خود به عنوان وثیقه برای استقراض پول استفاده می‌کنند و سپس مبلغ وام گرفته شده را مجدداً به عنوان وثیقه، سرمایه‌گذاری می‌کنند تا بازدهی مرکب یا سود بیشتری ایجاد کنند. چندین استراتژی برای افزایش بازده سرمایه گذاری و استفاده از فرصت های موجود در دنیای ارزهای دیجیتال و دیفای (DeFi) وجود دارد. یکی از این استراتژی‌ ها، استراتژی لوپینگ است که به کاربران اجازه می ‌دهد با استقراض و وام‌ دهی مکرر، سود خود را به حداکثر برسانند.

استراتژی لوپینگ چیست؟

استراتژی لوپینگ در پروتکل های دیفای غیرمتمرکز روشی برای افزایش سود از طریق استفاده مکرر از تراکنش های وام دهی و دریافت است. این استراتژی به کاربر اجازه می دهد تا با استفاده مکرر از دارایی های قرض گرفته شده، بازدهی خود را افزایش دهد. این فرآیند معمولاً شامل تعهد کاربر دارایی در پروتکل وام، قرض گرفتن آن و سپس قرض گرفتن بیشتر با تعهد مجدد دارایی قرض‌ شده است. این چرخه می تواند چندین بار تکرار شود تا سود نهایی افزایش یابد.

مراحل رایج در استراتژی لوپینگ

1. سپرده گذاری وثیقه: کاربر ابتدا دارایی هایی مانند ETH یا DAI را به عنوان وثیقه در یک پلتفرم دیفای مانند Compound یا Aave سپرده گذاری می کند.

2. دریافت وام: با استفاده از وثیقه سپرده شده، کاربر وام می گیرد.
3. سپرده گذاری وام: وام استقراضی به عنوان وثیقه مجددا سپرده می شود.
4. تکرار فرآیند: مراحل 2 و 3 چندین بار تکرار می شوند تا حداکثر استفاده ممکن از وثیقه و وام حاصل شود.
5. کسب سود: کاربر در هر مرحله از سود وام دهی، سود می برد.

برای اطلاع از نحوه ثبت نام و احراز هویت صرافی مکسی بر روی لینک کلیک کنید.

مزایا و معایب استراتژی لوپینگ

• افزایش بازگشت سرمایه:

1. سرمایه گذاری تکراری: با تکرار فرآیند وام دهی و دریافت ارز دیجیتال، کاربران می توانند بازدهی خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهند.
2. از سود مرکب استفاده کنید: هر بار که وام می‌گیرید و دوباره سرمایه‌گذاری می‌کنید، بهره مرکب رخ می‌دهد که می‌تواند منجر به رشد سرمایه سریعتر شود.

• انعطاف پذیری بالا:

1. تنوع دارایی: این استراتژی را می توان با انواع مختلف دارایی های دیجیتال مانند ETH، DAI، USDC و سایر ارزهای دیجیتال پیاده سازی کرد.

2. پلتفرم های چندگانه: امکان پیاده سازی این استراتژی بر روی پلتفرم های مختلف DeFi مانند آوه، کامپاند و میکردائو وجود دارد.

• افزایش نقدینگی:

1. دسترسی به سرمایه بیشتر: با استفاده از دارایی های قرض گرفته شده به عنوان وثیقه، کاربران می توانند به سرمایه بیشتری دسترسی داشته باشند که می تواند برای فرصت های سرمایه گذاری دیگر استفاده شود.

• استفاده از نوسانات بازار:

1. فرصت های آربیتراژ: نوسانات کوتاه مدت قیمت می تواند فرصت های آربیتراژ سودآوری ایجاد کند که کاربران می توانند از این استراتژی استفاده کنند.

بررسی ریسک های استراتژی لوپینگ

1. نوسانات قیمت:

• ریسک انحلال: اگر قیمت وثیقه به طور ناگهانی کاهش یابد، ممکن است ارزش وثیقه کمتر از مقدار وام گرفته شده باشد که ممکن است منجر به انحلال وثیقه و از دست دادن دارایی شود.
• نوسانات بازار: نوسانات شدید بازار می تواند به سرعت شرایط وثیقه را تغییر دهد و نیاز به اقدام سریع و پاسخ مناسب دارد.

2. هزینه های تراکنش:

• هزینه های گس: تراکنش های مکرر در شبکه های بلاک چین مانند اتریوم می تواند هزینه های گس بالایی ایجاد کند که سود را کاهش می دهد.

• هزینه های پلتفرم: برخی از پلتفرم ها ممکن است کارمزدهای وام و استقراض خاصی را دریافت کنند که باید در محاسبات سود کلی لحاظ شود.

3. خطرات پروتکل:

• مشکلات امنیتی: مشکلات امنیتی مرتبط با پروتکل های DeFi می تواند دارایی های کاربران را در معرض خطر قرار دهد.

• حملات هک: پروتکل‌های DeFi می‌توانند هدف حملات هک باشند که می‌تواند منجر به از دست دادن دارایی شود.

4. پیچیدگی مدیریت:

• مدیریت دقیق: اجرای موفقیت آمیز استراتژی دوچرخه سواری نیازمند مدیریت مالی دقیق و مداوم است که می تواند برای کاربران تازه کار چالش برانگیز باشد.

• خطای انسانی: هرگونه خطا در محاسبات یا اجرای فرآیند می تواند منجر به خسارات مالی شود.

5. خطرات نقدینگی:

• نقدینگی بازار: اگر بازار نوسانات قابل توجهی را تجربه کند و نقدینگی کافی وجود نداشته باشد، ممکن است کاربران نتوانند دارایی های خود را به موقع به پول نقد تبدیل کنند.

• شرایط اضطراری: در شرایط اضطراری ممکن است زمان کافی برای تعدیل وثیقه و جلوگیری از انحلال وجود نداشته باشد.

استراتژی لوپینگ برای پروتکل های وام دهی

در پروتکل های وام دهی DeFi، فرآیند معمولی شامل سپرده گذاری دارایی های دیجیتال به عنوان وثیقه، دریافت وام در مقابل آن وثیقه و پرداخت نرخ بهره بر اساس وام است. استراتژی حلقه یا تکرار وام و استقراض یکی از روش های پیچیده و در عین حال موثر برای افزایش بازگشت سرمایه در این پروتکل ها است. در این قسمت به بررسی روند معمول در پروتکل های اعتباری و نحوه استفاده از استراتژی لوپینگ می پردازیم.

فرآیند عادی در پروتکل های وام دهی

پروتکل های وام دهی دیفای مانند آوه و میکردائو به کاربران این امکان را می دهد که دارایی های دیجیتال خود را به عنوان وثیقه بگذارند و در مقابل آنها وام بگیرند. روند معمول در این پروتکل ها به شرح زیر است:

• سپرده گذاری دارایی ها به عنوان وثیقه:

کاربر دارایی های دیجیتال را به عنوان وثیقه در پروتکل سپرده گذاری می کند. این دارایی ها عبارتند از ETH، DAI، USDC و غیره. این پروتکل ارزش وثیقه را محاسبه نموده و تعیین می کند که کاربر چقدر می تواند بر اساس نسبت وثیقه مورد نیاز وام بگیرد.

• دریافت اعتبار:

کاربر می تواند بر اساس ارزش وثیقه سپرده شده وام بگیرد. این اعتبار معمولاً در ارز دیجیتال دیگری مانند DAI یا USDC ارائه می شود. نرخ سود وام درج شده و کاربر باید این نرخ سود را تا زمان بازپرداخت وام، پرداخت کند.

• پرداخت نرخ سود:

کاربر باید براساس مبلغ وام گرفته شده، نرخ بهره لازم را بپردازد. این نرخ سود معمولاً سالانه محاسبه می شود و ممکن است بسته به شرایط بازار تغییر کند.

برای کسب اطلاعاتی در زمینه آموزش ارز دیجیتال، بر روی لینک کلیک کنید.

روش استفاده از استراتژی لوپینگ

استراتژی لوپینگ شامل تکرار فرآیند وام دهی و استقراض برای افزایش بازگشت سرمایه است. در ادامه مراحل اجرای این استراتژی را بررسی خواهیم کرد:

• سپرده گذاری اولیه: کاربر دارایی های اولیه خود را به عنوان وثیقه در پروتکل وام می گذارد. به عنوان مثال، فرض کنید یک کاربر 1000 دلار را در اتریوم واریز می کند.
• اخذ وام اولیه: کاربر بر اساس ارزش وثیقه سپرده شده وام دریافت می کند. با فرض نسبت وثیقه 75 درصد، کاربر می تواند تا 750 دلار DAI وام بگیرد.
• سپرده گذاری وام گرفته شده: کاربر پول قرض گرفته شده (750 دلار دای) را به عنوان وثیقه مجددا سپرده گذاری می کند که باعث افزایش میزان وثیقه در پروتکل می شود.
• وام دادن مجدد: کاربر می تواند بر اساس وثیقه جدید (750 دلار دای) بیشتر وام بگیرد. با فرض نسبت وثیقه 75 درصد، کاربر می تواند تا 562.5 دلار دیگر DAI وام بگیرد.
• تکرار فرآیند: این فرآیند می تواند چندین بار تکرار شود تا زمانی که کاربر به حداکثر مبلغ وامی که می تواند بر اساس وثیقه فعلی خود وام بگیرد برسد. در هر مرحله مبلغ وام و وثیقه افزایش می یابد و کاربر می تواند از سود مرکب بهره مند شود.

برای کسب اطلاعاتی در مورد وام آنی دیفای، بر روی لینک کلیک کنید.

استراتژی لوپینگ برای پروتکل های لیکوئید استیکینگ

استراتژی لوپینگ در پروتکل‌های لیکوئید استیکینگ به کاربران اجازه می‌دهد از بازده ترکیبی و سود بیشتر بهره ببرند. برخلاف پروتکل‌ های وام که بازده بر اساس حاشیه سود بین سپرده ‌گذاری و استقراض است، در پروتکل‌های لیکوئید استیکینگ و توکن‌ های بازده، بازده از طریق سرمایه‌ گذاری مجدد در این پروتکل‌ ها به دست می ‌آید.

شرح پروتکل های لیکوئید استیکینگ

پروتکل‌ های لیکوئید استیکینگ به کاربران این امکان را می‌دهند که دارایی ‌های خود را در پروتکل ‌های لیکوئید استیکینگ قفل کنند و در ازای آن توکن ‌هایی دریافت کنند که نشان ‌دهنده مبالغ استیک شده و سود آتی آن‌ها است. این توکن ها می توانند در بازارهای ثانویه معامله شوند و نقدینگی بیشتری در اختیار کاربران قرار دهند.

فرآیند معمول در پروتکل های لیکوئید استیکینگ

• استیکینگ اولیه: کاربر دارایی های خود را در پروتکل استیکینگ قفل می کند. به عنوان مثال، فرض کنید یک کاربر 1000 دلار اتریوم سرمایه گذاری می کند؛ در عوض، کاربر توکن‌هایی دریافت می‌کند که بازدهی برابر با مبلغ استیکینگ را دارد.
• تولید سود: دارایی های سهامدار همچنان سود ایجاد می کنند و این سود در قالب توکن های سود به کاربر داده می شود. توکن های سودآور می توانند به طور مداوم افزایش یافته و در طول زمان ارزش بیشتری کسب کنند.
• استفاده از توکن های سودده: کاربر می تواند از توکن های سود به عنوان وثیقه استفاده کند و در پروتکل های دیگر دیفای وام بگیرد. از این اعتبارات می توان برای سرمایه گذاری مجدد در پروتکل های استیکینگ لیکوئید یا سایر پروتکل های سودآور استفاده کرد.

برای کسب اطلاعاتی در مورد نحوه وام گرفتن در ارزهای دیجیتال، بر روی لینک کلیک کنید.

روش استفاده از استراتژی لوپینگ در لیکوئید استیکینگ

• استیکینگ اولیه و دریافت توکن های سود: کاربر دارایی های خود را در پروتکل لیکوئید استیکینگ قفل می کند و نشانه های سود دریافت می کند. به عنوان مثال، 1000 دلار اتریوم استیک می شود و کاربر توکن های سود معادل را دریافت می کند.
• استفاده از توکن های سود به عنوان وثیقه: کاربر توکن های سود را به عنوان وثیقه در پروتکل دیفای سپرده و وام دریافت می کند. به عنوان مثال، با فرض نسبت وثیقه 75٪، کاربر می تواند تا 750 دلار DAI وام بگیرد.
• استیکینگ مجدد: کاربر پول وام گرفته شده (750 دلار دای) را دوباره در پروتکل لیکوئید استیکینگ قفل می کند و توکن های سود جدید دریافت می کند. این فرآیند میزان توکن های سود موجود در پروتکل را افزایش می دهد.
• تکرار فرآیند: این فرآیند می تواند چندین بار تکرار شود تا زمانی که کاربر به حداکثر مبلغ وام قابل دریافت بر اساس توکن های سود برسد. در هر مرحله میزان توکن وام و بهره افزایش می یابد و کاربر می تواند از سود مرکب بهره مند شود.

لوپینگ خودکار چیست؟

لوپینگ خودکار همان به کارگیری قراردادهای هوشمند و ابزارهای خودکار برای اجرای فرآیندهای مالی به صورت مداوم و تکراری در پروتکل های DeFi اشاره دارد. این فرآیند به طور خاص در استراتژی‌ های پیچیده مانند سرمایه‌گذاری و وام دادن برای به حداکثر رساندن بازده سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود. در استراتژی لوپینگ، کاربران معمولا دارایی های خود را به عنوان وثیقه در یک پروتکل دیفای قفل می کنند، وام می گیرند و سپس مبلغ وام گرفته شده را مجدداً به عنوان وثیقه سرمایه گذاری می کنند. این چرخه چندین بار تکرار می شود تا بازده های مرکب ایجاد شود.

لوپینگ خودکار این فرآیند را به صورت خودکار و بدون نیاز به مداخله دستی انجام می دهد. با استفاده از قراردادهای هوشمند، تمامی مراحل سپرده گذاری، استقراض و سپرده گذاری مجدد به صورت خودکار انجام می شود. این قراردادها به منظور نظارت مستمر بر وضعیت وثیقه و وام ها و در صورت لزوم اتخاذ اقدامات اصلاحی برای جلوگیری از خطرات نقدینگی طراحی شده اند.

از مزایای لوپینگ خودکار می توان به کاهش نیاز به مداخله دستی، بهینه سازی کارایی، کاهش خطاهای انسانی و صرفه جویی در زمان اشاره کرد. با این حال، این فرآیند خطراتی نیز دارد. یکی از خطرات اصلی مربوط به امنیت قراردادهای هوشمند است. وجود خطا یا مسائل امنیتی در این قراردادها می تواند دارایی کاربران را در معرض خطر قرار دهد. علاوه بر این، تنظیم و استفاده از قراردادهای هوشمند برای لوپینگ خودکار نیاز به دانش فنی بالایی دارد و می تواند برای کاربران تازه کار چالش برانگیز باشد.

به طور کلی، لوپینگ خودکار یک استراتژی پیشرفته در DeFi است که از فناوری های خودکار برای به حداکثر رساندن بازگشت سرمایه و افزایش کارایی و دقت با کاهش نیاز به مداخله دستی و خطای انسانی استفاده می کند.