قرارداد دائمی (Perpetual Swap) یک محصول بازار مشتقه است که در سال های اخیر در بین سرمایه گذاران ارز دیجیتال بسیار محبوب شده است و حجم تراکنش روزانه آن بیش از 180 میلیارد دلار است. منشاء این قراردادها به 13 می 2016 برمی گردد. قراردادهای دائمی این فرصت را برای سرمایه گذاران فراهم می کند تا با پول کمی، موقعیت های معاملاتی بزرگی را در یک ارز دیجیتال ایجاد کنند. این ویژگی افراد زیادی را به استفاده از این گونه قراردادها ترغیب می کند اما نباید فراموش کرد که چنین فرصتی خطرات زیادی را نیز به همراه دارد.
قرارداد دائمی چیست؟
قرارداد دائمی تا حدودی شبیه به قراردادهای آتی است و به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا در مورد قیمت آتی دارایی های دیجیتال حدس و گمان کنند. تفاوت اصلی این است که برخلاف قراردادهای آتی معمولی، قرارداد دائمی تاریخ انقضا ندارند. این تضمین می کند که سرمایه گذاران نیازی به ایجاد مجدد موقعیت وام گیری ندارند. بنابراین، قیمت Perpetual Swap باید با قیمت دارایی مربوطه در بازار نقدی مرتبط باشد. با این حال، نیازی به حفظ قیمت در قراردادهای آتی نیست زیرا ارزش قرارداد و دارایی پایه به طور خودکار با نزدیک شدن به تاریخ سررسید همگرا می شوند.
از آنجایی که قراردادهای دائمی تاریخ انقضا ندارند، صرافی ها از مکانیسم نرخ سرمایه برای کنترل قیمت استفاده می کنند. این مکانیسم در واقع برای ایجاد تعادل بین موقعیت های استقراض و فروش وجود دارد. این مکانیسم را به عنوان یک تخفیف یا هزینه در نظر بگیرید که به تعادل تقاضا بین این دو موقعیت در قرارداد دائمی کمک می کند.
فاندینگ ریت در صرافی ها چگونه محاسبه می شود؟
مکانیسم نرخ سرمایه به حفظ قیمت قراردادهای دائمی با قیمت دارایی های اساسی کمک می کند. به عبارت ساده تر، فاندینگ ریت از تفاوت قیمت بین معاملات آتی و بازارهای نقدی جلوگیری می کند. به عنوان مثال، اگر قیمت فعلی بیت کوین در مبادلات ارز دیجیتال 50,000 دلار باشد، نرخ سرمایه تضمین می کند که قیمت قرارداد دائمی بیت کوین نیز نزدیک به 50,000 دلار نگه داشته می شود.
به طور کلی، صرافی ها از شاخص نوسان قیمت برای تعیین میزان پولی که سرمایه گذاران دارای موقعیت های خرید یا فروش کوتاه باید پرداخت کنند، استفاده می کنند. وقتی فاندینگ ریت مثبت باشد، قیمت قرارداد دائمی بالاتر از قیمت دارایی پایه است. در این سناریو، سرمایه گذاران در موقعیت های خرید یا فروش باید مبلغ کمی را به سرمایه گذاران در موقعیت های خرید یا فروش بپردازند.
از سوی دیگر، اگر فاندینگ ریت به دلیل کاهش قیمت قرارداد دائمی از قیمت دارایی پایه منفی باشد، سرمایه‌گذارانی که موقعیت‌های فروش کوتاه دارند باید مقداری به سرمایه‌گذاران بلندمدت بپردازند. مبلغ پرداختی یا دریافتی به اندازه موقعیت باز هر معامله گر بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر فاندینگ ریت قرارداد ثابت بیت کوین/دلار آمریکا 0.010 درصد باشد، معامله گری که یک معامله طولانی به ارزش 40,000 دلار انجام می دهد، باید 4 دلار کارمزد بپردازد. این کارمزد با ضرب مبلغ قرارداد در فاندینگ ریت محاسبه می شود. توجه داشته باشید که درآمدهای حاصل از این مکانیسم در فواصل زمانی منظم پرداخت می شود. در برخی صرافی ها، تامین مالی هر هشت ساعت یکبار انجام می شود.
اهمیت قرارداد دائمی در بازار ارز دیجیتال
حال سوال این است که چرا به قرارداد دائمی نیاز داریم. برای پاسخ به این سوال فرض کنید بر اساس روش های تحلیلی، به این نتیجه می رسید که قیمت بیت کوین در حال افزایش است. شما سه گزینه برای استفاده از این تحلیل دارید:
بازار اسپات
بازار نقدی یا اسپات رایج ترین بازار ارز دیجیتال است. در معاملات نقدی، دارایی معامله شده بلافاصله از فروشنده به خریدار منتقل می شود. فقط یک صرافی معتبر را انتخاب کنید و مقداری بیت کوین بخرید.
مزایای بازار اسپات
این روش بسیار ساده است. دارایی های دیجیتال را می توان به راحتی از طریق معاملات لحظه ای در تمام صرافی ها خریداری کرد.
معایب بازار اسپات
در معاملات معمولی اسپات، نمی توان از اهرم برای افزایش سود استفاده کرد. دارایی شما متعلق به صرافی است و شما هیچ کنترلی روی آن ندارید. اگر صرافی هک شود یا به هر دلیلی با مشکل مواجه شود، دارایی های شما در خطر خواهد بود. توجه داشته باشید که نوع خاصی از بازار نقدی به نام بازار مارجین (اهرمی) وجود دارد. با استفاده از اعتبار در این بازار می توانید قدرت خرید خود را افزایش دهید. سرمایه خود را به عنوان وثیقه قرار می دهید و چندین بار وام می گیرید.
قرارداد اختیار معامله یا آپشن
یک رویکرد عالی، استفاده از قرارداد اختیار معامله است. با استفاده از قرارداد اختیار معامله، شما این اختیار را دارید که بیت کوین را با قیمتی از پیش تعیین شده در یک تاریخ خاص خریده یا بفروشید. شما هیچ تعهدی در قراردادهای اختیار معامله نمی کنید و مختارید در سررسید از اختیار خرید استفاده کنید یا آن را اعمال نکنید. در مثال ما، از آنجایی که تحلیل صعودی است، می توانید از گزینه خرید استفاده کنید. قراردادهای اختیار فروش نیز در روند نزولی موجود هستند. در بازارهای باینری، این به معنای کسب سود از یک روند نزولی است.
مزایای قرارداد آپشن
ضرر شما در قراردادهای آپشن محدود است. مبلغ زیان برابر با مبلغی است که برای انعقاد قرارداد باید پرداخت کنید، به این مبلغ حق پاداش می گویند. به زبان ساده، اگر بازار به نفع شما پیش نرود و مجبور شوید از گزینه اختیار استفاده کنید، فقط تا مبلغ پاداش خود ضرر خواهید کرد. از آنجایی که شما دارایی را خریداری نمی کنید و صرفاً قراردادی برای خرید آن در آینده منعقد می کنید، خطر هک شدن و به خطر افتادن دارایی وجود ندارد. تنها چیزی که در صرافی ذخیره می شود، اطلاعات قرارداد است.
معایب قرارداد آپشن
قرارداد یک تاریخ سررسید با یک تاریخ مشخص است. اگر تحلیل شما پس از پایان قرارداد همچنان رو به افزایش است، باید قرارداد جدیدی ببندید. این بدان معنی است که پاداش دوباره پرداخت می شود. دو نوع از این قراردادها وجود دارد: آمریکایی و اروپایی. در گزینه آمریکایی می توانید قبل از تاریخ انقضا از اختیار معامله استفاده کنید. با این حال، گزینه های اروپایی انعطاف ناپذیر هستند و فقط در تاریخ انقضا قابل اعمال هستند.
قرارداد آتی دائمی
گزینه سوم استفاده از قرارداد آتی دائمی است. قرارداد دائمی بسیار شبیه به قرارداد اختیاری است اما دو تفاوت مهم دارد:
شما اختیار خرید یا فروش را ندارید اما تعهد می دهید.
قراردادهای آتی سررسید مشخصی ندارند. شما می توانید موقعیت را تا زمانی که کال مارجین برقرار نکنید حفظ کنید.
سخن پایانی
به طور خلاصه، قرارداد دائمی به سرمایه گذاران این امکان را می دهد که در مورد تغییرات کوتاه مدت یا بلندمدت یک دارایی بدون محدودیت زمانی حدس و گمان کنند. جالبتر این است که حتی زمانی که بازار راکد است، می توانید با این معاملات سود ببرید. با وجود خطرناک بودن و خطرات فراوان معاملات قرارداد دائمی، این دسته از معاملات کاملاً جذاب است. با این حال، قبل از هر گونه سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال، به سرمایه گذاران توصیه می شود که در این زمینه به طور کامل تحقیق کنند و از متخصصان این حرفه کمک بگیرند.
نظر بدهید