لایه صفر بلاک چین

لایه‌ صفر بلاک چین نوعی پروتکل است که توسعه دهندگان را قادر می‌سازد چندین بلاک چین لایه یک را راه اندازی کنند و حکم یک بستر را دارد. شبکه‌هایی مانند اتریوم و بیت کوین در لایه‌ی یک بلاک چین قرار دارند و لایه‌ی صفر لازمه‌ی آن به حساب می‌آید. این بخش از بلاک چین، جایی است که دیگر بخش‌های بلاک چین می‌توانند طبق آن توسعه و گسترش پیدا کنند. به عبارتی دیگر، لایه صفر بلاک چین ستون فقرات فضای دفتر کل به حساب می‌آید و پروتکل‌ها، اتصالات، ماینرها و دیگر بخش‌ها را در خود نگهداری می‌کند.

اجزای تشکیل دهنده‎‌ی اکوسیستم بلاک چین

یکی از راه‌های دسته ‌بندی بخش‌های مختلف چنین اکوسیستمی، طبقه ‌بندی آن‌ها بر اساس لایه‌هایی است که شبیه پروتکل‌های اینترنتی هستند. یک اکوسیستم بلاک چین را می‌توان بر اساس لایه‌های زیر طبقه بندی کرد:

لایه صفر: زیرساخت زیربنایی که چندین بلاک چین لایه یک را می‌توان بر اساس آن ساخت.

لایه یک: بلاک چین‌های پایه که توسط توسعه دهندگان برای ساخت برنامه‌هایی مانند برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) استفاده می‌شود.

لایه ۲: راه حل‌های مقیاس بندی که فعالیت‌های بلاک چین‌های لایه یک را انجام می‌دهد تا بار تراکنش‌های آن‌ها را کاهش دهد.

لایه ۳: این لایه‌ی مبتنی بر بلاک چین شامل بازی‌ ها، کیف پول‌ ها و سایر برنامه‌های کاربردی است. 

جالب است بدانید که همه اکوسیستم‌ های بلاک چین را نمی‌توان در این دسته بندی‌ها طبقه بندی کرد. برخی از اکوسیستم‌ها ممکن است لایه‌های خاصی را از دست بدهند. در حالی که برخی دیگر بسته به زمینه، می‌توانند به عنوان لایه‌های مختلف طبقه بندی شوند. لایه صفر بلاک چین به رفع چالش‌ های شبکه‌های لایه یک که با معماری یکپارچه ساخته شده‌اند، مانند شبکه اتریوم، کمک می‌کند. با ایجاد یک زیرساخت پایه انعطاف ‌پذیرتر و اجازه دادن به توسعه ‌دهندگان برای راه‌اندازی بلاک چین‌های خاص خود، لایه‌ی صفر بلاک چین امیدوار است که به طور موثرتری با مشکلاتی مانند مقیاس ‌پذیری و قابلیت همکاری، مقابله کند.

لایه صفر بلاک چین چگونه کار می‌کند؟

داده‌ها با استفاده از توابع تعریف شده توسط کاربر، توسط تعدادی از کانال‌هایی که لایه صفر بلاک چین را تشکیل می‌دهند، تایید می‌شود. این لایه همچنین شامل سخت افزار، سرورها و سیستم‌ها و گره‌ها شده و به هر دستگاهی متصل می‌شود. همچنین، از چندین الگوریتم اجماع و سیستم های P2P پشتیبانی می‌کند. لایه صفر بلاک چین از رمزگذاری بلوک و رله P2P برای پنهان کردن منشا بلوک پشتیبانی کرده و از سه ستون اصلی بلاک چین پشتیبانی می‌کند؛ مقیاس پذیری، بی‌طرفی و سازگاری. توکن‌های بومی به‌ عنوان شکل اولیه اجماع در شبکه HGTP عمل کرده و انگیزه‌های مالی را برای تشویق کاربران به مشارکت در حفظ اکوسیستم و ایجاد یک موقعیت برد-برد ایجاد می‌کنند که در آن همه به طور مساوی از تلاش‌های خود سود می‌برند.

اگر می‌خواهید از لایه صفر بلاک چین برای ایجاد کسب‌ و کار استفاده کنید، ترید یا خرید توکن بومی پلتفرم امری ضروری است. شما می‌توانید با خرید توکن‌ های لازم در شبکه بلاک چین، به اکوسیستم لایه صفر، راه حل‌های غنی داده، راه حل‌های پیشرفته و محصولات دسترسی کامل داشته باشید. هنگامی که توکن‌های لازم را به دست آوردید، می‌توانید از آن‌ها برای ایجاد ساختارهای پاداش، منطق تجاری، توکن‌های سفارشی خود، اعتبارسنجی داده‌ها و موارد دیگر استفاده کنید.

لایه‌ صفر بلاک چین چه مشکلاتی را می‌تواند حل کند؟

قابلیت همکاری

ویژگی قابلیت همکاری، به توانایی شبکه‌های بلاک چین برای برقراری ارتباط با یکدیگر اشاره دارد. این ویژگی، شبکه درهم تنیده‌تری از محصولات و خدمات با قابلیت بلاک چین را فعال می‌کند که به نوبه خود تجربه کاربری بهتری را ارائه می‌دهد. شبکه‌های بلاک چینی که بر روی همان لایه صفر بلاک چین ساخته شده‌اند، می‌توانند به طور پیش فرض با یکدیگر تعامل داشته و به پل‌های اختصاصی نیاز نداشته باشند. با استفاده از تکرارهای مختلف پروتکل‌های انتقال متقابل زنجیره‌ای، لایه صفر به بلاک چین‌های اکوسیستم اجازه می‌دهد تا بر روی ویژگی‌ها یکدیگر تاثیر بگذارند. برخی از نتایج رایج این امر افزایش سرعت تراکنش و کارایی بیشتر است.

مقیاس پذیری

یک بلاک چین یکپارچه مانند اتریوم اغلب شلوغ است زیرا یک پروتکل لایه یک تنها همه عملکردهای حیاتی مانند اجرای تراکنش، اجماع و در دسترس بودن داده را ارائه می‌دهد. در واقع، این قابلیت یک راه باریک برای مقیاس بندی ایجاد می‌کند که لایه صفر می‌تواند با واگذاری این عملکردهای حیاتی به بلاک چین‌های مختلف آن را کاهش دهد. این طراحی تضمین می‌کند که شبکه‌های بلاک چین که بر اساس زیرساخت لایه صفر ساخته شده‌اند، می‌توانند وظایف خاصی را بهینه کنند و در نتیجه مقیاس ‌پذیری را افزایش دهند. به عنوان مثال، زنجیره‌های اجرایی را می‌توان برای رسیدگی به تعداد بالای تراکنش در ثانیه بهینه کرد.

انعطاف پذیری توسعه‌ دهنده

پروتکل‌های لایه صفر بلاک چین برای تشویق توسعه ‌دهندگان به ساختن بر اساس آن‌ها، اغلب کیت‌های توسعه نرم‌افزاری با کاربرد آسان (SDK) و یک رابط یکپارچه را ارائه می‌کنند تا اطمینان حاصل شود توسعه‌دهندگان می‌توانند به راحتی بلاک چین‌های مخصوص به خود را راه ‌اندازی کنند. پروتکل‌های لایه صفر به توسعه‌دهندگان انعطاف‌پذیری زیادی برای سفارشی‌سازی بلاک چین‌های خود داده و به آن‌ها اجازه می‌دهد مدل‌های صدور توکن خود را تعریف کنند. همچنین، نوع DAppهایی را که می‌خواهند بر روی بلاک چین‌هایشان ساخته شوند، کنترل کنند.

برای کسب اطلاعاتی در زمینه آموزش ارز دیجیتال، بر روی لینک کلیک کنید.

استفاده از لایه صفر بلاک چین در پلتفرم های مختلف

روش‌های مختلفی برای عملکرد لایه صفر بلاک چین وجود دارد. هر کدام در طراحی، ویژگی‌ها و تمرکز متفاوت هستند. با این حال به طور کلی، پروتکل‌های لایه صفر به عنوان بلاک چین اصلی و اولیه از داده‌های تراکنش از زنجیره‌های مختلف لایه یک پشتیبانی می‌کنند. در حالی که خوشه‌هایی از زنجیره‌های لایه یک بر روی پروتکل‌های لایه صفر ساخته شده‌اند، پروتکل‌های انتقال متقابل زنجیره‌ای نیز وجود دارند که توکن‌ها و داده‌ها را در میان بلاک چین‌های مختلف منتقل می‌کنند. ساختارها و روابط این سه مولفه می‌تواند از یک پروتکل لایه صفر به پروتکل دیگر بسیار متفاوت باشد. در اینجا، به چند نمونه نگاه می‌کنیم:

پولکادات

گاوین وود Polkadot را طراحی کرد تا به توسعه دهندگان اجازه دهد بلاک چین‌های خود را بسازند. این پروتکل از یک زنجیره اصلی به نام زنجیره رله پولکادات استفاده می‌کند و هر بلاک چین مستقل ساخته شده بر روی پولکادات به عنوان یک زنجیره موازی یا پاراچین شناخته می‌شود. زنجیر رله به عنوان پلی بین پاراچین‌ها عمل کرده تا ارتباط کارآمد داده را امکان پذیر کند. همچنین از شاردینگ، روشی برای تقسیم بلاک چین یا انواع دیگر پایگاه‌های داده، برای کارآمدتر کردن پردازش تراکنش استفاده می‌کند. جالب است بدانید پولکادات از اعتبارسنجی اثبات سهام (PoS) برای اطمینان از امنیت شبکه و اجماع استفاده می‌کند. پروژه‌هایی که می‌خواهند بر روی پولکادات بسازند، در مزایده‌ها شرکت می‌کنند تا برای جای خالی جدید پیشنهاد دهند. اولین پروژه پاراچین پولکادات در یک حراجی در دسامبر 2021 تصویب شد.

آوالانچ

Avalanche که در سال ۲۰۲۰ توسط Ava Labs با تمرکز بر پروتکل‌های DeFi راه ‌اندازی شد، از یک زیرساخت سه ‌بلاک چینی متشکل از سه زنجیره اصلی استفاده می‌کند؛ زنجیره قرارداد (C-chain)، زنجیره تبادل (X-chain) و زنجیره پلتفرم (زنجیر P). این سه زنجیره به طور خاص برای انجام عملکردهای اصلی در اکوسیستم پیکربندی شده اند تا امنیت را افزایش دهند و در عین حال تاخیر کم و توان عملیاتی بالا را هدف قرار دهند. X-Chain برای ایجاد و تجارت دارایی ها، C-Chain برای ایجاد قراردادهای هوشمند و P-Chain برای هماهنگ کردن اعتبار سنجی‌ها و زیرشبکه‌ها استفاده می‌شود. ساختار منعطف Avalanche همچنین امکان تبادل سریع و ارزان زنجیره‌ای را فراهم می‌کند.

کازماس

شبکه Cosmos که در سال 2014 توسط Ethan Buchman و Jae Kwon تاسیس شد، از یک شبکه اصلی بلاک چین PoS به نام Cosmos Hub و بلاک چین‌های سفارشی شده به نام Zones تشکیل شده است. Cosmos Hub دارایی‌ ها و داده‌ها را بین مناطق متصل منتقل کرده و یک لایه امنیتی مشترک را فراهم می‌کند. هر منطقه بسیار قابل تنظیم است و به توسعه دهندگان این امکان را می‌دهد تا ارز دیجیتال خود را با تنظیمات اعتبارسنجی بلوک سفارشی و سایر ویژگی‌ها طراحی کنند. همه برنامه‌ها و سرویس‌های Cosmos که در این مناطق میزبانی می‌شوند، از طریق پروتکل ارتباطات بین بلاک چین (IBC) تعامل دارند. Cosmos این امکان را فراهم می‌کند که دارایی‌ها و داده‌ها آزادانه در میان بلاک چین‌های مستقل مبادله شوند.

مزایای لایه صفر بلاک چین

لایه صفر بلاک چین راه حل کارآمدتر و مقیاس پذیرتری برای مدیریت حجم زیادی از تراکنش‌ها ارائه داده و در عین حال امنیت و حریم خصوصی را افزایش می‌دهد. این امر آن‌ها را برای مشاغل و توسعه دهندگانی که به دنبال ساخت برنامه‌ها و خدمات غیرمتمرکز هستند، جذاب می‌کند. آن‌ها چندین مزیت را نسبت به بلاک چین‌های سنتی ارائه می‌دهند که در ادامه به این موارد می‌پردازیم.

افزایش عملکرد و سرعت 

افزایش عملکرد و سرعت یکی از مزایای کلیدی لایه صفر بلاک چین به حساب می‌آید. پلتفرم‌های بلاک چین سنتی دارای توان عملیاتی محدودی هستند؛ به این معنی که آن‌ها فقط می‌توانند تعداد معینی از تراکنش‌ها را در ثانیه انجام دهند. لایه صفر بلاک چین این مشکل را با استفاده از فناوری هایی مانند به اشتراک گذاری و پردازش موازی برای بهینه سازی فرآیندهای اجماع و ذخیره سازی داده‌ها، برطرف می‌کند و به طور قابل توجهی توان تراکنش را افزایش می‌دهد.

کاهش هزینه‌ها

بهبود عملکرد و مقیاس پذیری لایه صفر بلاک چین می‌تواند کارمزد تراکنش‌ها و سایر هزینه‌های مرتبط با استفاده از شبکه‌های بلاک چین را کاهش دهد. این امر استفاده از راه حل‌های مبتنی بر بلاک چین را برای مشاغل و افراد در دسترس‌تر می‌کند.

افزایش امنیت و حریم خصوصی

لایه صفر بلاک چین امنیت و حریم خصوصی را افزایش می‌دهند. آن‌ها از نوآوری‌های رمزنگاری پیشرفته مانند اثبات‌های دانش صفر و محاسبات چند جانبه برای اطمینان از ایمن و خصوصی بودن تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. این موضوع می‌تواند به جلوگیری از کلاهبرداری، هک و سایر موارد نقض امنیتی که می‌تواند یکپارچگی شبکه را به خطر بیندازد، کمک کند؛ به ویژه برای برنامه‌های سازمانی که در آن حریم خصوصی و امنیت داده‌ها بسیار مهم است.

ادغام یکپارچه با سایر بلاک چین‌ها و فناوری‌ها

لایه صفر بلاک چین برای ارائه یکپارچگی و سازگاری یکپارچه با سایر بلاک چین‌ها و فناوری‌ها طراحی شده‌اند. این امر ادغام برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) و خدمات را در سیستم‌های موجود آسان‌تر می‌کند. چنین ویژگی برای رشد و پذیرش فناوری بلاک چین مهم است؛ زیرا امکان همکاری و نوآوری بیشتر را فراهم می‌کند.

مقایسه لایه صفر بلاک چین با بلاک چین‌ های سنتی

توسعه دهندگان از بلاک چین‌های سنتی انقلابی (زنجیره های لایه اول) برای ساخت اولین مجموعه dApps و سایر سیستم‌های غیرمتمرکز استفاده کردند. با این حال، لایه صفر بلاک چین در حال پیشروی از مرزهای فناوری بلاک چین است و ویژگی‌های منحصربه‌فردی را ارائه می‌کند که کلید پذیرش گسترده‌تر فناوری Web3 و شبکه به حساب می‌آید. بیایید مرور کنیم که چرا لایه صفر بلاک چین اکنون برتر از لایه یک در نظر گرفته می‌شوند. همه بلاک چین‌ها به صورت یکسان ایجاد نمی‌شوند.

تفاوت‌های قابل توجهی در طراحی و عملکرد بین لایه صفر بلاک چین و بلاک چین‌های سنتی وجود دارد. تفاوت اصلی بین بلاک چین‌های لایه صفر و بلاک چین‌های سنتی، طراحی معماری آن‌ها است. بلاک چین‌های سنتی به‌ عنوان موجودیت‌های یکپارچه طراحی می‌شوند؛ جایی که همه گره‌ها، داده‌های یکسانی را به اشتراک می‌گذارند و کد یکسانی را اجرا می‌کنند. این باعث می‌شود که انعطاف‌پذیری کمتری داشته باشند و ارتقاء آن‌ها سخت‌تر شود. از سوی دیگر، لایه صفر بلاک چین به‌عنوان سیستم‌های ماژولار و قابل ترکیب طراحی شده‌اند که می‌توان اجزای مختلف را به‌طور مستقل اضافه نمود، حذف کرد یا ارتقا داد. این قابلیت باعث می‌شود آن‌ها انعطاف پذیرتر، سازگارتر و آینده‌دارتر باشند.

برای کسب اطلاعاتی در زمینه دوره دکس تریدینگ، بر روی لینک کلیک کنید.

از نظر عملکرد، لایه صفر بلاک چین مزایای متعددی نسبت به بلاک چین‌های سنتی دارند. بلاک چین‌های لایه اول ظرفیت محدودی برای پردازش تراکنش‌ها دارند، به این معنی که آن‌ها فقط می‌توانند تعداد محدودی از تراکنش‌ها را در ثانیه انجام دهند. با این حال، لایه صفر بلاک چین مقیاس پذیرتر هستند؛ زیرا می‌توانند تراکنش‌های بیشتری را در هر ثانیه بدون به خطر انداختن امنیت انجام دهند. آن‌ها همچنین حریم خصوصی و محرمانگی بهتری را ارائه می‌دهند؛ زیرا می‌توانند از فناوری‌های رمزنگاری پیشرفته مانند اثبات دانش صفر و محاسبات چند جانبه ایمن پشتیبانی کنند.

علاوه بر این، لایه صفر بلاک چین برای ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) و قراردادهای هوشمند مناسب‌تر هستند. این ویژگی به این دلیل است که زبان برنامه نویسی انعطاف پذیرتر و رساتری را ارائه داده که به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد کدهای پیچیده‌تری بنویسند. آن‌ها همچنین قابلیت همکاری بهتری را ارائه می‌دهند؛ زیرا dAppهای مختلف می‌توانند بدون نیاز به میان‌افزار پیچیده با یکدیگر به طور یکپارچه تعامل داشته باشند.

برای آشنایی با خالق بلاک چین بر روی لینک کلیک کنید.

از طرف دیگر، توسعه‌دهندگان باید به زبان‌ها و پروتکل‌های برنامه‌نویسی موجود در هنگام ساخت روی بلاک چین لایه یک تکیه کنند. در صورت نیاز به تغییرات یا ارتقاء در شبکه، شبکه باید فورک شود. این اتفاق می‌تواند ماه‌ها طول بکشد و در برخی موارد، هارد فورک‌های بحث‌انگیز می‌توانند جامعه را از هم جدا کنند. لایه صفر بلاک چین نشان دهنده یک تحول قابل توجه در فضای بلاک چین است که امنیت، کارایی، مقیاس پذیری و عملکرد برتر را در مقایسه با بلاک چین‌های سنتی ارائه می‌دهد. در حالی که لایه صفر بلاک چین هنوز نسبتا جدید است، این پتانسیل را دارد که در آینده به معماری غالب بلاک چین تبدیل شود و نسل بعدی dApps و اقتصادهای دیجیتال را تقویت کند.