امروزه، پذیرش ارزهای دیجیتال افزایش یافته است زیرا این دارایی ها نسبت به سایر سرمایهگذاری ها سودآورتر بوده اند. البته برای سرمایه گذاری، داشتن اطلاعات جامع در مورد ارزهای دیجیتال تورم زا و ضد تورم ضروری است. تورم به کاهش قدرت خرید یک ارز فیات اشاره دارد و هنگامی که یک ارز رویکرد ضد تورمی را اتخاذ میکند، قدرت خرید آن افزایش مییابد. بحث در مورد افزایش و کاهش تورم در ارزهای دیجیتال نیز در مورد همان مسئله ارزهای فیات صدق میکند. برای آشنایی با این ارزها تا انتهای مقال با ما همراه باشید.
ارزهای دیجیتال تورم زا و ضد تورم چیست؟
برای درک تفاوت بین ارزهای دیجیتال تورم زا و ضد تورم، لازم است اطلاعات جامعی در مورد ماهیت این دو نوع ارز دیجیتال داشته باشیم. در زیر، ارزهای دیجیتال تورم زا و ضد تورم را به طور مستقل مورد بحث و بررسی قرار میدهیم:
ارز دیجیتال تورم زا چیست؟
مفهوم ارز دیجیتال تورم زا به ارزهای دیجیتالی اشاره دارد که به دلیل افزایش مداوم عرضه کوین در طول زمان، عرضه در گردش زیادی دارند. ارزهای دیجیتال تورمی معمولاً هیچ سقف عرضه ای ندارند. ارزهای دیجیتال تورمی از ترکیبی از نرخ های تورم از پیش تعریف شده، مکانیسم های توزیع توکن و محدودیت های عرضه برای حفظ عرضه و ارائه مشوق به دارندگان استفاده میکنند.
عرضه تدریجی توکن ها در طول زمان، ویژگی اصلی ارزهای دیجیتال تورمی است. اگر میخواهید در این نوع ارز دیجیتال سرمایهگذاری کنید، توجه دقیق به نرخ تورم از پیش تعیین شده بسیار مهم است. این نرخ نشان دهنده افزایش درصد کل عرضه ارز دیجیتال در طول زمان است. ارزهای دیجیتال تورم زا معمولاً سقف عرضه خاصی ندارند. برای مثال، دوج کوین حداکثر عرضه ۱۰۰ میلیارد توکن داشت که در سال ۲۰۱۴ حذف شد و اکنون عرضه نامحدودی ارائه می دهد.
نمونه هایی از ارزهای دیجیتال تورم زا
بخشی از تفاوت بین ارزهای دیجیتال تورم زا و ضد تورم در نحوه عملکرد آنها نهفته است. ارزهای دیجیتال تورم زا به دلیل عرضه زیاد، عموماً نوسانات قیمت کمتری را تجربه میکنند؛ بنابراین، استفاده از ارزهای دیجیتال تورم زا مانند بیت کوین کش، ریپل و دوج کوین آسانتر است. البته، پتانسیل افزایش قیمت بلندمدت ارزهای دیجیتال تورمی محدود است که نباید آن را دست کم گرفت. به یاد داشته باشید که ارزهای دیجیتال تورمی برای تشویق به افزایش مشارکت در شبکه و تسهیل تراکنش ها طراحی شدهاند. در اصل، ایجاد تعادل بین رشد عرضه و تقاضا برای حفظ ثبات ارزهای دیجیتال تورم زا ضروری است و در نتیجه بازاری پویاتر و قابل دسترستر ایجاد میکند.
ارزهای ضد تورم چیست؟
در سوی دیگر ماجرا، ارزهای دیجیتال ضد تورم قرار دارند که از چندین جهت با ارزهای دیجیتال تورمی متفاوت هستند. همانطور که از نامشان پیداست، این نوع ارزهای دیجیتال از مکانیسم های مختلفی برای کاهش میزان کوین در گردش استفاده میکنند که رایج ترین آنها سوزاندن توکن ها در کارمزد تراکنشها است. وجه اشتراک ارزهای دیجیتال تورمی و ضد تورمی این است که در ارز دیجیتال ضد تورمی نیز با یک نرخ از پیش تعیین شده روبرو هستیم.
نرخ تورم منفی برای تعیین درصد کاهش در کل عرضه ارزهای دیجیتال در طول زمان استفاده میشود. برای مثال، یک ارز دیجیتال ممکن است نرخ تورم منفی سالانه ۲.۵٪ داشته باشد و کل عرضه آن ممکن است هر سال حدود ۲.۵٪ کاهش یابد. این ارزهای دیجیتال همچنین میتوانند بسته به نیاز خود، سقف عرضه ثابت یا متغیر داشته باشند یا سقف عرضه را به طور کلی حذف کنند.
ارزهای دیجیتال ضد تورمی از مکانیسم های مستقیم و غیرمستقیم برای حذف توکن ها از گردش استفاده میکنند. برای مثال، ارسال مقدار مشخصی توکن به یک آدرس غیرقابل دسترس که به آن «سوزاندن توکن یا توکن سوزی» میگویند، روشی مناسب است. البته، سوزاندن توکن ها تنها یکی از انواع روش های موجود برای کاهش میزان توکن های در گردش است و می توان به نصف شدن پاداش بیتکوین نیز اشاره کرد.
معرفی نمونه هایی از ارزهای دیجیتال ضد تورم
برجستهترین نمونههای ارزهای دیجیتال ضد تورمی شامل بیتکوین، اتریوم و پولکادات میشوند. در اصل، ارزهای ضد تورمی به دلیل کاهش عرضه و افزایش تقاضا، پتانسیل رشد قیمت خوبی در بلندمدت دارند. البته، قیمت بالای این ارزهای دیجیتال اغلب آنها را به گزینه ای ضعیف برای تراکنش های روزمره تبدیل میکند.
تفاوت بین ارزهای دیجیتال تورم زا و ضد تورم
تورم ارزهای دیجیتال تورمی به افزایش عرضه کمک میکند و آنها را برای استفاده روزمره مناسب می سازد. از سوی دیگر، ارزهای دیجیتال ضد تورمی، با کاهش عرضه و افزایش کمیابی، توانایی خوبی در ذخیره ارزش دارند. البته، این تنها تفاوت بین ارزهای دیجیتال تورمی و ضد تورمی نیست و موارد مهم دیگری را نیز در ادامه بررسی خواهیم کرد:
- مکانیسم عرضه: ارزهای دیجیتال تورمی با گذشت زمان، عرضه فزایندهای را در بازار تجربه میکنند، در حالی که عرضه ارزهای دیجیتال ضد تورمی با گذشت زمان کاهش مییابد.
- سیاست پولی: ارزهای دیجیتال تورمی از یک سیاست پولی انعطافپذیر پیروی میکنند، در حالی که ارزهای دیجیتال ضد تورمی سیاستهای پولی ثابتی را اتخاذ میکنند.
- نگهداری بلندمدت: با کاهش تعداد توکن های در گردش، ارزهای دیجیتال ضد تورمی، دارندگان خود را به نگهداری دارایی های خود برای بلندمدت تشویق میکنند. در مقابل، ارزهای دیجیتال تورمی برای نگهداری طولانی مدت در نظر گرفته نشده اند، بلکه باید به عنوان فرصتی برای خرج کردن بیشتر در نظر گرفته شوند.
- نوسانات قیمت: ارزهای دیجیتال ضد تورمی معمولاً با نوسانات قیمت بالایی روبرو هستند و میزان چنین نوساناتی در ارزهای دیجیتال ضد تورمی به دلیل عرضه بالا محدود است.
ارزهای دیجیتال تورم زا و ضد تورم؛ کدام یک مهم تر است؟
تمایز قائل شدن بین ارزهای دیجیتال تورم زا و ضد تورم برای درک نقش هر یک در اکوسیستم نوظهور ارزهای دیجیتال ضروری است. در حالی که ارزهای دیجیتال تورمی میتوانند نقدینگی و مشارکت شبکه را افزایش دهند، خطراتی مانند عرضه بیش از حد و کاهش ارزش را نیز به همراه دارند. در مقابل، ارزهای دیجیتال ضد تورمی میتوانند یک ایده سرمایهگذاری جذاب باشند زیرا کاهش عرضه ویژگی ترجیحی آنهاست. این نوع ارزهای دیجیتال همچنین برای حفظ ارزش خود به شدت به تقاضای قوی متکی هستند.
به طور خلاصه، با درک این تفاوت های کلیدی بین ارزهای دیجیتال تورمی و ضد تورم، سرمایهگذاران می توانند تصمیمات آگاهانهتری در مورد سرمایهگذاری های خود بگیرند. توجه داشته باشید که انتخاب بین ارزهای دیجیتال تورمی و ضد تورم کاملاً به اهداف و شرایط سرمایهگذار بستگی دارد و هیچ راه حل یکسانی برای همه معاملهگران وجود ندارد.
نظر بدهید