اگر در بازارهای مالی فعال باشید، حتما با مفهوم استاپ اوت (Stop Out) آشنا هستید. این مکانیسم یک سطح ایمنی است که بروکر برای محافظت از سرمایه معامله گر در برابر ضررهای بیش از حد می کند. وقتی سطح مارجین حساب شما به حد Stop Out برسد، بروکر به طور خودکار موقعیت های باز شما را می بندد تا از منفی شدن موجودی حساب جلوگیری کند. در این مقاله به بررسی دقیق سطح استاپ اوت و روش محاسبه آن می پردازیم. برای آشنایی بیشتر با این فرآیند تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.
استاپ اوت (Stop Out) چیست؟
استاپ اوت (Stop Out) یک مکانیسم محافظتی در معاملات اهرمی است که وقتی سطح مارجین حساب معامله گر به حد مشخصی می رسد، فعال می شود. در این شرایط، بروکر به صورت خودکار موقعیت های باز معاملاتی را می بندد تا از کاهش بیشتر سرمایه و منفی شدن موجودی حساب جلوگیری کند. این مکانیسم در واقع همان سطح بحرانی مارجین است که در آن کارگزار برای حفظ سرمایه باقیمانده کاربر وارد عمل می شود.
سطح استاپ اوت در بروکرهای مختلف، متفاوت تعیین می شود و معمولاً به صورت درصدی از مارجین لول نمایش داده می شود. این درصد عموماً بین 20% تا 30% در نظر گرفته می شود، به این معنی که وقتی سطح مارجین حساب شما به این حد برسد، بروکر به طور خودکار شروع به بستن پوزیشن های باز می کند. این اقدام از ایجاد بدهی در حساب معاملاتی و از دست رفتن کل سرمایه جلوگیری می نماید.
سطح مارجین (Margin Level) چیست؟
سطح مارجین (Margin Level) معیاری حیاتی در معاملات اهرمی است که از طریق نسبت اکوئیتی به مارجین محاسبه می شود. این شاخص نشان می دهد حساب معاملاتی شما چقدر در برابر نوسانات بازار مقاومت دارد. درک این مفهوم پیش نیاز فهم مکانیسم Stop Out است، چرا که این دو پارامتر به طور مستقیم بر یکدیگر تاثیر می گذارند. فرمول محاسبه سطح مارجین به این صورت است: (اکوئیتی ÷ مارجین) × 100. برای مثال، اگر موجودی حساب شما 5000 دلار باشد و مارجین استفاده شده 1000 دلار، سطح مارجین شما 500% خواهد بود.
هرچه این درصد بالاتر باشد، حساب شما از امنیت بیشتری برخوردار است و فاصله بیشتری با سطح استاپ اوت دارد. بروکرها معمولاً حداقل سطح مارجین را بین %50 تا %100 تعیین می کنند. اگر سطح مارجین حساب شما به دلیل ضررهای متوالی به این حد بحرانی برسد، حساب وارد وضعیت Stop Out شده و بروکر به طور خودکار شروع به بستن معاملات باز می کند. این مکانیسم از منفی شدن موجودی حساب و ایجاد بدهی جلوگیری می کند.
کال مارجین چیست؟
کال مارجین (Call Margin) یک هشدار رسمی از سوی بروکر به معامله گر است که هنگام نزدیک شدن سطح مارجین به حد بحرانی ارسال می شود. این اخطار در واقع درخواست واریز وجه اضافی به حساب معاملاتی است تا از فعال شدن مکانیسم استاپ اوت جلوگیری شود. زمانی که ضررهای متوالی باعث کاهش قابل توجه موجودی حساب شوند، بروکر با ارسال کال مارجین به تریدر فرصت می دهد وضعیت حساب خود را بهبود بخشد. پس از دریافت کال مارجین، معامله گر موظف است در مهلت تعیین شده (که معمولاً از چند ساعت تا 24 ساعت است) سرمایه اضافی را به حساب واریز کند.
این اطلاع رسانی معمولاً از طریق پیامک، ایمیل یا تماس تلفنی انجام می شود. با واریز وجه جدید، سطح مارجین حساب افزایش یافته و از بسته شدن خودکار معاملات جلوگیری می شود. در صورت عدم واریز وجه در مهلت مقرر، بروکر مجوز بستن خودکار بخشی یا تمام موقعیت های باز معاملاتی را دارد. این اقدام با هدف استفاده از سرمایه باقیمانده برای پوشش مارجین مورد نیاز انجام می شود و در نهایت از منفی شدن موجودی حساب و ایجاد بدهی جلوگیری می کند. کال مارجین در واقع آخرین فرصت برای نجات موقعیت های معاملاتی قبل از فعال شدن Stop Out است.
اختلاف استاپ اوت و کال مارجین چیست؟
کال مارجین و استاپ اوت اگرچه هر دو مکانیسم های حفاظتی در معاملات اهرمی هستند اما در عملکرد و هدف کاملاً متفاوت عمل می کنند. کال مارجین یک هشدار اولیه است که به معامله گر اعلام می کند سطح مارجین حساب در آستانه رسیدن به حد بحرانی قرار دارد و نیاز به واریز وجه اضافی دارد. این در حالی است که Stop Out یک اقدام خودکار توسط بروکر است که وقتی سطح مارجین از حد مشخصی پایین تر می رود، برای جلوگیری از ضرر بیشتر فعال می شود.
کال مارجین در واقع آخرین فرصت برای معامله گر محسوب می شود تا با واریز سرمایه اضافی، از فعال شدن استاپ اوت جلوگیری کند. وقتی بروکر کال مارجین صادر می‌کند، به این معنی است که حساب هنوز در مرحله هشدار قرار دارد و معامله گر می تواند با تأمین مارجین مورد نیاز، موقعیت های خود را حفظ کند اما اگر این هشدار جدی گرفته نشود و سطح مارجین همچنان کاهش یابد، Stop Out به طور خودکار فعال شده و بروکر شروع به بستن پوزیشن های باز می کند.
استاپ اوت یک مکانیسم ایمنی خودکار است که هنگامی فعال می شود که سطح مارجین حساب شما به حد مشخصی (معمولاً بین 20% تا 50% ) برسد. در این نقطه، بروکر به طور خودکار شروع به بستن پوزیشن های باز شما می کند تا از کاهش بیشتر سرمایه و ایجاد موجودی منفی جلوگیری کند. در مقابل، کال مارجین یک هشدار زودهنگام است که قبل از رسیدن به سطح Stop Out ارسال می شود. این هشدار به معامله گر فرصت می دهد با واریز وجه اضافی، سطح مارجین حساب را بهبود بخشد و از فعال شدن استاپ اوت جلوگیری کند. به عبارت دیگر، کال مارجین آخرین فرصت برای اقدام پیشگیرانه است، در حالی که Stop Out نشان دهنده اجرای خودکار محدودیت های حفاظتی است.
روش محاسبه استاپ اوت چگونه است؟
محاسبه Stop Out مستقیماً به سطح مارجین (Margin Level) حساب معاملاتی وابسته است که با فرمول (سرمایه خالص ÷ مارجین استفاده شده) × 100 محاسبه می شود. در این فرمول، "سرمایه خالص" بیانگر ارزش فعلی حساب پس از محاسبه سود و زیان شناور است و "مارجین استفاده شده" مقدار وجه تضمینی است که برای باز نگهداری پوزیشن ها بلوکه شده است. هر بروکر درصد مشخصی را به عنوان آستانه استاپ اوت تعیین می کند (مثلاً 50%). زمانی که نتیجه محاسبه سطح مارجین به این حد بحرانی برسد، Stop Out به صورت خودکار فعال شده و بروکر شروع به بستن پوزیشن های باز می کند. این مکانیسم از ایجاد موجودی منفی در حساب و ضررهای بزرگتر جلوگیری می کند.
نظر بدهید