پوزیشن معاملاتی چیست؟

صنعت بازارهای مالی مملو از اصطلاحات مالی و تکنیکالی است که هر معامله گری باید با آنها آشنا باشد. یکی از این اصطلاحات پوزیشن معاملاتی است که در اکثر بازارهای مالی از جمله ارزهای دیجیتال رایج بوده و اساساً نقاط ورود و خروج شما از معامله را مشخص می کند. این مفهوم خود به انواع دیگری تقسیم می شود که هر کدام ریسک ها و ویژگی های خاص خود را دارند. در این مقاله ضمن تعریف پوزیشن معاملاتی به بررسی انواع آنها می پردازیم. همچنین به بررسی ریسک های احتمالی و نحوه ارتباط آنها با روند بازار، استراتژی های معاملاتی و شاخص های تکنیکالی می پردازیم. 

پوزیشن معاملاتی چیست؟

یک ابزار مالی است در بازار اوراق بهادار، ارز دیجیتال و غیره که یک معامله گر آن را در اختیار دارد. زمانی که معامله گر دارایی مورد نظر را خریداری می کند، از طریق سفارش خرید، موقعیت معاملاتی را می گیرد یا باز می کند. اقدامی که نشان دهنده انتظار او نسبت به افزایش قیمت آن دارایی یا بازار در آینده است. برعکس، هنگام فروش یک دارایی، معامله گر از طریق دستور فروش، موقعیت معاملاتی را می بندد یا از آن خارج می شود. با این حال، هر موقعیتی که باز شود قطعا در آینده نزدیک یا دور بسته خواهد شد. خرید و فروش دارایی در هر موقعیت با دو عمل put و call انجام می شود.

معرفی انوع پوزیشن معاملاتی 

پوزیشن‌های معاملاتی به سه دسته اصلی تقسیم می شوند که در زیر بررسی کرده و سپس مکانیسم سود یا زیان آنها را بررسی می کنیم.

پوزیشن لانگ

موقعیت لانگ خرید یا نگهداری یک دارایی یا قرارداد برای مدت زمان طولانی است. در مورد اختیار یا نگه داشتن، معامله گر با افزایش قیمت دارایی سود دریافت می کند و با کاهش آن ضرر می کند. این موقعیت معاملاتی به عنوان خرید نیز شناخته می شود.

پوزیشن شورت

یک موقعیت کوتاه مدت به عنوان فروش نیز شناخته می شود. با کوتاه کردن معامله و فروش دارایی، معامله گر تلاش می کند از یک روند نزولی سود کند. در نتیجه دارایی را که در اختیار دارد یا قرض می گیرد به قیمت بالاتری می فروشد و در آینده با قیمت کمتری می خرد. یکی از راه های اصلی شورت کردن یک دارایی، قرض گرفتن آن از یک پلتفرم وام دهی یا DeFi، فروش آن و بازگشت مبلغ اولیه زمانی است که قیمت دارایی به سطح مورد نظر کاهش می یابد. 

پوزیشن خنثی 

یک موقعیت خنثی در واقع یک موقعیت معاملاتی نیست. بلکه وجود همزمان دو موقعیت خرید و فروش در پرتفوی معامله گران است. این استراتژی به مدیریت ریسک کمک می کند و می تواند زیان های احتمالی را به ویژه برای معامله گران بی تجربه کاهش دهد.

سود در هر موقعیت معاملاتی

آنچه سود معاملات بلندمدت و کوتاه مدت را تعیین می کند، انتخاب صحیح آنها بر اساس پیش بینی روند کوتاه مدت یا بلندمدت قیمت دارایی است. این پیش بینی ها بر اساس تحلیل تکنیکال شامل بررسی و مطالعه شاخص ها و نمودارها و تحلیل بنیادی شامل تحلیل شاخص های کلان اقتصادی تهیه می شود.

حتی سود حاصل از یک موقعیت خنثی توسط روندهای صعودی و نزولی تعیین نمی شود، بلکه توسط عوامل ثانویه تر مانند نرخ بهره بانک مرکزی، نوسانات یا نرخ ارز تعیین می شود. همچنین اتخاذ یک موقعیت معاملاتی خنثی، نگرانی در مورد جهت گیری بازار را از بین می برد و ضمن کاهش ریسک، احتمال سودهای نجومی را نیز کم می کند.

منظور از ریسک پوزیشن معاملاتی چیست؟

پوزیشن معاملاتی باز، موقعیتی است که دارایی را در معرض دسترسی بازار قرار می دهد. این شرایط شامل هر نوع فروش یا خریدی است و می تواند برای هر چیزی از چند دقیقه تا چندین سال باز باشد. هرچه این دوره طولانی تر باشد، ریسک معامله بیشتر می شود. امکان نوسانات یکباره و منفی یعنی در مقابل سود معامله گر افزایش می یابد. این برای پوزیشن های لانگ و شورت صدق می کند.

البته، هر چه ارزش دارایی های مرتبط با یک موقعیت معاملاتی بیشتر باشد، ضرر احتمالی آن معامله بیشتر خواهد شد. به این ترتیب معامله گران ریسک پذیر، موقعیت های باز بیشتری دارند. تنها راه کاهش این خطرات، بستن پوزیشن معاملاتی است. به طور خلاصه، در یک موقعیت معاملاتی کوتاه، قیمت در خطر افزایش است و در موقعیت خرید، قیمت در معرض کاهش است. با این حال، کاهش مداوم قیمت، یعنی زمانی که بازار اساساً در بحران است، برای معامله گران کوتاه مدت نیز مضر است زیرا قطعا امیدوارند در مقطعی قیمت دارایی های خود را افزایش دهند.

بستن پوزیشن معاملاتی و دلایل آن

پوزیشن های معاملاتی لانگ با فروش و پوزیشن های فروش با خرید بسته می شوند. وقتی معامله را می بندید، سود و زیان شما با کنترل او تعیین می شود. یک معامله گر به دلایل مختلف موقعیت های معاملاتی خود را می بندد. رسیدن به سود مطلوب و جلوگیری از زیان بیشتر از مهمترین این اهداف است. در برخی از بازارهای مالی، موقعیت معاملاتی نیز مشمول مالیات می شود، به این معنی که ضرر معامله می تواند از سود بیشتر شود. این مشکل که به دلیل غیرمتمرکز بودن این بازار به ندرت در بازار ارزهای دیجیتال شاهد آن هستیم، شاید دلیلی برای تعطیلی آن باشد.

موقعیت معاملاتی می تواند توسط صرافی، کارگزار یا به طور کلی واسطه های معاملاتی بسته شود. اقدامی که به آن Liquidation گفته می شود. احتمال بالای نرسیدن به اهداف یک موقعیت معاملاتی، به ویژه با معاملات اهرمی، دلیل اصلی این رویکرد است. در این معاملات ممکن است ضرر از حاشیه سرمایه گذار یا سپرده اولیه بیشتر شود و بستر معاملاتی متحمل ضرر شود. بسته شدن موقعیت ها در این شرایط را لیکویید شدن اجباری می گویند.

روابط موقعیت و استراتژی های معاملاتی

پوزیشن معاملاتی در اصل به معنای معاملات نقطه ای است. با آنها در لحظه باز یا بسته شدن موقعیت معاملاتی، مقدار مشخصی از دارایی ها خرید و فروش می شود. با این حال، بسته به امکانات ارائه شده توسط پلتفرم معاملاتی، می توانید معاملات آتی، فوروارد و سایر مشتقات را با انواع موقعیت های لانگ و شورت، خرید و فروش کنید. موقعیت های اهرمی نیز می تواند برای معامله گران حرفه‌ای بسیار سودآور باشد. با این حال، در یک بازار بسیار نوسان، یک معامله گر حرفه ای علاوه بر روندهای بازار، به بالا و پایین های قیمت نیز توجه می کند. بر این اساس، او می‌تواند یک دارایی را زمانی که قیمت آن کاهش می‌یابد بخرد و زمانی که ممکن است سطوح مقاومت موقت را آزمایش کند، آن را بفروشد.

انتخاب موقعیت معاملاتی با تحلیل تکنیکال

باز کردن یک موقعیت معاملاتی کوتاه در بازار ارزهای دیجیتال در مواقعی مانند اشباع روند صعودی و اصلاحات احتمالی، شکستن سطح مقاومت یا احساسات منفی بازار منطقی تر به نظر می رسد. در حالت مخالف، اگر افزایش احتمالی قریب‌الوقوع باشد، سطوح حمایت رد نشده باشد و جو بازار مثبت باشد، بهتر است که موقعیت‌های خرید را آغاز کنیم.

الگوهای کلیدی در نمودار نزولی روزانه که نشان دهنده زمان مناسب برای ورود به موقعیت معاملات کوتاه است عبارتند از:

• تاب های دوتایی
• تاب های سه تایی
• سر و شانه
• مرد به دار آویخته
• کندل استیک و shooting star
• شمع دوجی و سنگ قبر