هج کردن چیست؟

سرمایه گذاری مستلزم پذیرش خطر ضررکردن است اما این امکان وجود دارد که از طریق روش هایی، برخی از خطرات زیان کردن را پوشش داده یا کاهش دهید. در اینجا چیزی که شما باید در مورد محافظت از سرمایه گذاری های خود بدانید استراتژی هج کردن است. هج چیست؟ هج کردن یا Hedging، عبارتست از خرید یک دارایی برای کاهش خطر ضرر ناشی از دارایی دیگر که یک استراتژی مدیریت ریسک به شمار می آید.

هج چیست؟

هج یا پوشش ریسک، در امور مالی و سرمایه گذاری، معامله ای است که با هدف کاهش ریسک تغییرات نامطلوب قیمت در دارایی دیگر انجام می شود. به طور معمول، یک هج شامل گرفتن موقعیت مخالف در یک اوراق بهادار مرتبط یا در یک اوراق بهادار مشتقه بر اساس دارایی ای است که باید پوشش داده شود.

به طور کلی هج کردن یک استراتژی مدیریت ریسک پیشرفته است که شامل خرید یا فروش یک سرمایه گذاری برای کمک به کاهش ریسک از دست دادن موقعیت موجود بوده ولی یک استراتژی تجاری رایج در بین سرمایه گذاران فردی نیست. چراکه در مواردی از آن استفاده می شود، معمولاً در نقطه ای پس از انجام سرمایه گذاری اولیه.

پوشش ریسک معمولاً در ارتباط با بیمه توضیح داده می شود. زمانی که به خارج از کشور سفر می‌کنید، معمولاً بیمه مسافرتی می‌خرید تا در صورت وقوع اتفاق غیرمنتظره‌ای و نیاز به کمک پزشکی که می‌تواند پرهزینه باشد، از هزینه‌های کلان جلوگیری کنید. شما در بیمه سرمایه گذاری می کنید تا از ضررهای مالی بزرگتر محافظت کنید. به روشی مشابه، پوشش ریسک در امور مالی به عنوان معیاری برای احتیاط انجام می شود - سرمایه گذاری که نه برای کسب سود بلکه برای جلوگیری از ضرر انجام می شود. اگر چه بسیار شبیه به بیمه است، پوشش ریسک بسیار پیچیده تر است و باید از دیدگاه های مختلف مورد توجه قرار گیرد.

ابزارهای مشتقه می توانند پوشش موثری در برابر دارایی های اساسی خود باشند زیرا رابطه بین این دو کم و بیش به وضوح تعریف شده است. اوراق مشتقه اوراق بهاداری هستند که مطابق با یک یا چند دارایی پایه حرکت می کنند. آنها شامل اختیار معامله (options)، معاوضه (swaps)، فیوچرز و آتی هستند. دارایی های اساسی می تواند سهام، اوراق قرضه، کالاها، ارزها، شاخص ها یا نرخ بهره باشد. استفاده از مشتقات برای تنظیم یک استراتژی معاملاتی امکان پذیر است که در آن زیان یک سرمایه گذاری با سود در یک مشتقه قابل مقایسه، کاهش پیدا کرده یا جبران شود.

هج چگونه کار می کند؟

همانطور که گفته شد استفاده از هج تا حدودی مشابه گرفتن یک بیمه نامه است. اگر صاحب خانه ای در یک منطقه مستعد سیل هستید، می خواهید از خانه و دارایی خود در برابر خطر سیل محافظت کنید، به عبارت دیگر با گرفتن بیمه سیل از آن محافظت کنید. در این مثال، شما نمی توانید از وقوع سیل جلوگیری کنید اما می توانید از قبل برای کاهش خطرات در صورت وقوع سیل برنامه ریزی کنید.

یک معامله ریسک-پاداش ذاتی در پوشش ریسک (هج) وجود دارد. در حالی که ریسک بالقوه را کاهش می دهد، سودهای بالقوه را نیز کاهش می دهد. به زبان ساده، هج کردن رایگان نیست. در مورد مثال بیمه نامه سیل، پرداخت های ماهانه جمع می شود و اگر سیل هرگز نیاید، بیمه گذار هیچ پرداختی دریافت نمی کند. با این حال، اکثر مردم ترجیح می دهند به جای از دست دادن ناگهانی سقف بالای سر خود، آن ضرر قابل پیش بینی و محدود را تحمل کنند.

در دنیای سرمایه گذاری، هج به همین صورت عمل می کند. سرمایه‌گذاران و مدیران پول از روش‌های پوشش ریسک برای کاهش و کنترل قرار گرفتن در معرض ریسک‌ها استفاده می‌کنند. برای هج کردن مناسب در دنیای سرمایه‌گذاری، باید از ابزارهای مختلف به شیوه‌ای استراتژیک برای جبران ریسک تغییرات نامطلوب قیمت در بازار استفاده کرد. بهترین راه برای انجام این کار این است که سرمایه گذاری دیگری را به صورت هدفمند و کنترل شده انجام دهید. البته تشابهات با مثال بیمه بالا محدود است: در فضای سرمایه گذاری، پوشش ریسک هم پیچیده تر و هم علمی ناقص است.

نکته: یک هج کامل هجی است که تمام ریسک ها را در یک موقعیت یا پورتفولیو حذف می کند. به عبارت دیگر، پوشش 100% با دارایی آسیب پذیر همبستگی معکوس دارد. این بیشتر یک ایده آل است تا یک واقعیت و حتی هج فرضی کامل نیز بدون هزینه نیست. ریسک پایه (Basis risk) به این خطر اشاره دارد که یک دارایی و یک هج در جهت مخالف آنطور که انتظار می رود حرکت نکنند. «اساس،Basis» به اختلاف اشاره دارد.

چه سرمایه گذاری هایی برای هج کردن استفاده می شود؟

پوشش ریسک می‌تواند شامل استراتژی‌های مختلفی باشد اما معمولاً با آپشن ها، معاملات آتی و سایر مشتقات انجام می‌شود. در واقع، آپشن ها رایج‌ترین سرمایه‌گذاری هستند که سرمایه‌گذاران فردی برای هج کردن استفاده می‌کنند. توجه داشته باشید که معامله اختیار و قراردادهای آتی مستلزم اجرای یک قرارداد معاملاتی اختیاری/آتی جداگانه است و مشروط به شرایط صلاحیت خاصی است.

آیا شما باید هج کنید؟

برای بسیاری از کسب‌وکارها و سرمایه‌گذاران حرفه‌ای، پوشش ریسک می‌تواند ابزار مهمی برای کمک به دستیابی به اهداف آنها باشد، به‌ویژه برای کسانی که منابع لازم را دارند (به عنوان مثال، کارمندانی با مهارت و تجربه لازم برای درک و اجرای پوشش‌ها). دانستن این نکته مهم است که پوشش ریسک می تواند یک شمشیر دولبه باشد، به ویژه اگر سرمایه گذاری مورد استفاده برای پوشش دادن ارزش خود را از دست بدهد یا منفعت ناشی از افزایش ارزش اساسی را نفی کند.

برای سرمایه گذاران فردی، هج کردن ممکن است بهترین راه عمل نباشد، به چند دلیل:

پیچیدگی: هج کردن معمولا شامل وسایل سرمایه گذاری پیشرفته (نسبت به سرمایه گذاری های سنتی، مانند سهام و اوراق قرضه) است. برای در نظر گرفتن استفاده از پوشش ریسک، باید ابزار آن را به طور کامل درک کنید و حتی در این صورت، ممکن است مناسب نباشد.

هزینه: هج کردن شامل هزینه های اضافی است. گرفتن موقعیت دیگری (مانند خرید آپشن ها) مستلزم هزینه است.

اثربخشی: پوشش ریسک ممکن است موثر نباشد، حتی اگر آنطور که مورد نظر پوشش دهنده است اجرا شود. به عنوان نمونه یک شرکت هواپیمایی را در نظر بگیرید که هزینه های سوخت هواپیما را پوشش می دهد، فقط برای اینکه سوخت جت در آینده پس از اجرای هج هزینه کمتری داشته باشد. همچنین سرمایه‌گذاری را در نظر بگیرید که یک صندوق سرمایه‌گذاری متقابل متنوع یا ETF خریداری می‌کند. اگر فکر می‌کنید که اجزای صندوق ممکن است در معرض خطر ضرر قرار گیرند، ممکن است نتوانید به راحتی فقط آن اجزای صندوق را پوشش دهید.

مناسب بودن: ممکن است پوشش ریسک برای سرمایه گذاران بلندمدت منطقی نباشد. به عنوان مثال، فرض کنید سهامی را به قصد مالکیت آن در طولانی مدت (یعنی بیش از یک سال) خریداری می کنید. پس از چند ماه، شما معتقدید که سهام ممکن است در کوتاه مدت در معرض خطر از دست دادن قرار گیرد. اگر قصد دارید سهام را در بلندمدت نگه دارید، هج کردن ممکن است به دلیل هزینه های مربوط به پوشش، منطقی نباشد.

در نتیجه، ممکن است بخواهید سرمایه گذاری های خود را به گونه ای مدیریت کنید که ترکیبی متنوع داشته باشید که با اهداف سرمایه گذاری و محدودیت های ریسک شما همسو باشد. تنوع می تواند به محافظت از شما در برابر ریسک های خاص سهام های فردی کمک کند. در حالی که تنوع در برابر ضرر تضمین نمی‌کند اما احتمالاً در مقایسه با هج کردن برای اکثر سرمایه‌گذاران عادی، ابزار مدیریت ریسک مؤثرتر است.

دلایل هج کردن چیست؟

انگیزه اصلی برای پوشش ریسک یا هج، کاهش ضررهای احتمالی برای یک تجارت موجود در صورتی است که در جهت مخالف آنچه شما می‌خواهید حرکت کند. با فرض اینکه فکر می‌کنید معامله شما در یک دوره زمانی در جهت مخالف با آنچه می‌خواهید پیش می‌رود، دلایل مختلفی می‌تواند وجود داشته باشد که چرا بخواهید به جای بستن، آن را هج کنید، از جمله:

تمرکز بیش از حد: شما ممکن است در معرض یک سرمایه گذاری خاص (مانند سهام شرکت) قرار داشته باشید و بخواهید بخشی از ریسک را پوشش دهید.

پیامدهای مالیاتی: ممکن است نخواهید یک رویداد مشمول مالیات با فروش یک موقعیت ایجاد شود.

خطرات هج کردن

هج کردن تکنیکی است که برای کاهش ریسک استفاده می شود اما مهم است که به خاطر داشته باشید که تقریباً هر روش پوشش ریسک، جنبه های منفی خود را دارد. اول، همانطور که در بالا اشاره شد، هج کردن ناقص است و تضمینی برای موفقیت در آینده نیست و همچنین تضمین نمی کند که هر گونه ضرری کاهش یابد. در عوض، سرمایه گذاران باید به فکر مزایا و معایب هج کردن باشند.

 نکته مهم: آیا مزایای یک استراتژی خاص مهم تر و بیشتر از هزینه اضافی است که نیاز دارد پرداخت کنید؟ از آنجا که هج کردن به ندرت منجر به کسب درآمد سرمایه‌گذار می‌شود، لازم به یادآوری است که یک هج موفق، پوششی است که فقط از ضرر جلوگیری می‌کند.

پوشش ریسک و مشتقات

مشتقات (Derivatives) قراردادهای مالی هستند که قیمت آنها به ارزش برخی از اوراق بهادار اساسی بستگی دارد. قراردادهای آتی، سلف (forwards) و اختیار معامله انواع رایج قراردادهای مشتقه هستند.

اثربخشی یک هج مشتق شده بر حسب دلتای آن بیان می شود که گاهی اوقات به آن نسبت هج نیز می گویند. دلتا مقداری است که قیمت یک مشتق به ازای هر حرکت 1 دلاری در قیمت دارایی پایه حرکت می کند.

استراتژی خاص هج کردن و همچنین قیمت گذاری ابزارهای پوشش ریسک، احتمالاً به ریسک نزولی اوراق بهادار اساسی بستگی دارد که سرمایه‌گذار می‌خواهد در برابر آن محافظت کند. به طور کلی، هر چه ریسک نزولی بیشتر باشد، هزینه هج نیز بیشتر خواهد بود. ریسک نزولی با سطوح بالاتر نوسانات و در طول زمان افزایش می یابد. گزینه ای که پس از مدت طولانی تری منقضی می شود و به اوراق بهادار ناپایدارتر مرتبط می شود و بنابراین به عنوان وسیله ای برای پوشش گران تر خواهد بود.

مهم: انواع مختلف اختیارات و قراردادهای آتی به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا در برابر تغییرات نامطلوب قیمت در تقریباً هر سرمایه گذاری، از جمله سهام، اوراق قرضه، نرخ بهره، ارزها، کالاها و غیره محافظت کنند.

Spread Hedging

در فضای شاخص، کاهش متوسط قیمت بسیار رایج و بسیار غیر قابل پیش بینی است. سرمایه‌گذارانی که روی این حوزه تمرکز می‌کنند ممکن است بیشتر نگران کاهش‌های متوسط باشند تا کاهش شدیدتر. در این موارد، استراتژی هج کردن رایج است.

در این نوع اسپرد، سرمایه گذار شاخص خریدی را خریداری می کند که قیمت برخورد بالاتری دارد. بعد، او یک محصول را با قیمت برخورد کمتر اما تاریخ انقضا یکسان می فروشد. بسته به اینکه شاخص چگونه رفتار می کند، سرمایه گذار دارای درجه ای از حمایت از قیمت برابر با تفاوت بین دو قیمت برخورد (منهای هزینه) است. در حالی که احتمالاً این میزان محافظت متوسطی است، اغلب برای پوشش یک رکود کوتاه در شاخص کافی است.