معامله در بازارهای مالی همیشه با ریسک همراه بوده است، حتی با تجربه ترین سرمایه گذاران نیز نمی توانند ادعا کنند که هرگز ضرر نکرده اند. استفاده از تحلیل تکنیکال، بنیادی، روش های On-Chain یا استفاده از روانشناسی و احساسات بازار به تنهایی نمی تواند باعث موفقیت 100% سرمایه گذار شود. در بازاری که با چنین عدم قطعیتی درگیر است استفاده از ابزارهای مدیریت ریسک، به طور قابل توجهی به کنترل شرایط معاملات کمک می کند. مفاهیم حد سود یا تیک پرافیت (Take Profit) و حد ضرر (Stop Loss) دو ابزار ساده و کاربردی برای کنترل سود و زیان سرمایه گذاران در بازارهای مالی مختلف هستند. در ادامه این مقاله با مفهوم Take Profit، عملکرد آن و مزایا و معایب آن آشنا خواهیم شد. بنابراین تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.
تیک پرافیت (Take Profit) چیست؟
تیک پرافیت در واقع دستوری است که برای خروج از یک معامله باز داده می شود. در این نوع سفارش، تریدر با مشخص کردن یک قیمت، محل خروج یک معامله خاص را مشخص خواهد کرد. اگر قیمت بازار به قیمت تعیین شده در سفارش برسد، موقعیت سرمایه گذار با سود بسته می شود؛ به عبارت دیگر، یک دستور محدود است که در صورت رسیدن قیمت بازار به آن قیمت، به طور جزئی یا کامل اجرا می شود.
به عنوان مثال، فرض کنید یک معامله گر یک اونس طلا را به قیمت 1700 دلار خریداری می کند و امیدوار است که قیمت آن در آینده نزدیک به 1750 دلار افزایش یابد. این رقم سود برای این معامله، مطلوب و قابل پیش بینی تلقی می شود. سفارش در صورتی اجرا می شود که قیمت طلا به رقم مشخص شده با تعیین حد سود در آن قیمت برسد.
در مورد فروش استقراضی، مبلغ تعیین شده برای حد سود کمتر از ارزش فعلی دارایی است. حد سود اغلب همراه با توقف ضرر استفاده می شود. اگر شرایط مورد انتظار در معامله برآورده نشود، حد ضرر نشان دهنده نقطه خروج سرمایه گذار از معامله است. با دانستن حد سود و زیان یک معامله، می‌توانیم نسبت ریسک به سود را محاسبه کنیم؛ می توانیم از این نسبت برای تعیین حجم معاملات با روش های مختلف مدیریت سرمایه استفاده نماییم. هنگام انجام معامله می توانیم سه استراتژی کلی برای حفظ سود و خروج از معامله در نظر بگیریم:
- عدم تعیین حد سود و اجازه رشد بیشتر بازار.
- حد سود را تعیین کنید و معامله را به طور کامل ببندید تا سیو سود انجام شود.
- تعیین حد سود و بستن بخشی از معامله به طوری که سود مرحله به مرحله بدون ریسک ذخیره شود.
مزایای تیک پرافیت
- سود تضمینی: با استفاده از این دستور می توانیم در شرایط مطلوب بازار حداقل سود را کسب کنیم. سیو سود، هر چقدر هم کم باشد نسبت به از دست دادن فرصت خروج از یک موقعیت سودآور، بهتر است.
- کاهش ریسک: اغلب قیمت دارایی هدف پس از حرکت در جهت مورد نظر می تواند ناگهان معکوس شود و باعث زیان شود. استفاده از ابزارهایی مانند این سفارش می تواند ریسک را در صورت تغییر جهت بازار کاهش دهد. همچنین می توانیم با برداشت بخشی از سرمایه، ریسک باز ماندن کل معامله را کاهش دهیم. همچنین می توانیم با استفاده از حد سود علاوه بر حد ضرر متغیر یا با تنظیم نقطه توقف ضرر روی نقطه سر به سر، برخی معاملات را انجام دهیم.
- کاهش تاثیر احساسات: یکی از مهم ترین عواملی که می تواند باعث سقوط سرمایه گذار شود، احساسات آنهاست. هر گونه احساس ترس، عدم اطمینان و شک می تواند سرنوشت یک معامله موفق را تغییر دهد. با کمک این فرمان می توانیم آرامش لازم برای حضور در بازارهای مالی را به دست آوریم. از آنجایی که معامله گر برای اجرای این سفارش نیازی به حضور ندارد، می تواند با دور شدن از پای نمودار قیمت، از استراتژی «آن را رها و فراموشش کن» استفاده کند.
معایب استفاده از تیک پرافیت
علاوه بر مزایای بسیاری که تیک پرافیت می تواند به همراه داشته باشد، معایبی نیز دارد که در ادامه به آنها اشاره می کنیم:
- از دست دادن روند: گاهی اوقات معامله سودآور و موفق ما بخشی از یک روند بلندمدت است که شرایط بازار را تغییر می دهد. ممکن است با انباشت سود در ابتدای این حرکت قیمتی نتوانیم از سودی که در انتظارمان است استفاده کنیم.
- امکان اجرا نشدن: دستورات برداشت سود معمولاً دستورات محدود هستند. ممکن است سفارشات محدود در فروش/خرید دارایی مورد نظر ما موفقیت آمیز نباشد، به خصوص در موارد نوسانات شدید قیمت که ممکن است سفارش ما به طور کامل اجرا نشود.
- برای سرمایه گذاران بلندمدت مناسب نیست: هنگامی که معامله گران با چشم انداز بلندمدت وارد بازار می شوند معمولاً تحمل ریسک بالاتری دارند و بر اساس داده های اقتصادی تصمیم می گیرند. دستورات حد سود یا حد ضرر، براساس تحلیل تکنیکال انجام می شود.
- زمان مناسب برای استفاده از Take Profit: به گفته بسیاری از سرمایه گذاران بازار، انتخاب زمان مناسب برای استفاده از استراتژی Take Profit و کسب سود بالا سخت است. تعیین زمان دقیق ورود و خروج از یک معامله به شدت به درک نمودارهای قیمت و استفاده از ابزارهای تحلیل تکنیکال مختلف بستگی دارد.
نکاتی برای تعیین تیک پرافیت
هیچ فرمول ثابتی برای معامله در بازارهای مالی وجود ندارد. هرکسی بر اساس میزان تحمل ریسک، دانش، مدیریت سرمایه، نوع بازار و بسیاری عوامل دیگر، سیستم معاملاتی خود را طراحی می کند. در زیر به چند سطح محبوب برای تعیین نقطه خروج بازار می پردازیم:
- نقاط حمایت و مقاومت معتبر و بلندمدت: بسیاری از معامله گران از نقاط حمایت و مقاومت معتبر و بلندمدت برای تعیین نقاط سود و زیان استفاده می کنند. لازم به یادآوری است که سفارشات معمولاً در اطراف این نقاط (کمی بالاتر یا پایین تر) قرار می گیرند زیرا احتمال ایجاد کندل سایه یا شکست نامعتبر در این نقاط وجود دارد.
- سطوح فیبوناچی و نقاط پیوت: با توجه به سهم بالای معاملات الگوریتمی و پایبندی سرمایه گذاران به الگوهای تکنیکال رایج مانند سطوح فیبوناچی، واکنش قیمت‌ها به این سطوح کاملا منطقی خواهد بود. بنابراین استفاده از این الگوها در تعیین حد سود و زیان می تواند مفید و موثر باشد.
- سطوح روانی قیمت: تجربه نشان داده است که بازار بیشتر به قیمت های روندی پاسخ می دهد. بسیاری از معکوس‌های قیمت در قیمت‌های روند رخ می‌دهند که نشان می‌دهد حجم سفارش‌های خرید/فروش در این قیمت‌ها بالا است.
- به واگرایی قیمت ها و الگوهای رفتاری توجه کنید: زمانی که موقعیت باز داریم، بهتر است کمی به رفتار قیمت توجه کنیم؛ به خصوص زمانی که بین قیمت و شاخص ها، واگرایی وجود دارد. این تفاوت می تواند اطلاعات ارزشمندی را برای تغییر حد سود و زیان جاری در اختیار ما قرار دهد.
استراتژی های سود در بازارهای مالی را اتخاذ کنید
- بازار سهام: در معاملات سهام، تیک پرافیت اغلب برای تضمین سود با افزایش قیمت سهام استفاده می شود.
- بازار فارکس: معامله‌گران فارکس از دستور TP برای مدیریت نوسانات قیمت ارز استفاده می‌کنند، به‌ویژه زمانی که جفت ارزهایی با نوسان شدید معامله می‌کنند.
- بازار کریپتوکارنسی: با توجه به نوسانات شدید در ارزهای دیجیتال، استفاده از روش take profit برای تضمین سود قبل از نوسانات قیمت، بسیار مهم است.
اشتباهات رایج هنگام استفاده از تیک پرافیت
- بهینه سازی بیش از حد: سطوح پله سود را خیلی نزدیک به نقطه ورود قرار ندهید زیرا نوسانات کوچک بازار می تواند منجر به اجرای زودهنگام سفارشات شود.
- دقت نکردن به روند بازار: عدم توجه به روندها و نوسانات بازار می تواند منجر به تعیین سطوح سود تیک پرافیت نادرست و غیر واقعی شود.
تفاوت بین تیک پروفیت و حد ضرر
TP و SL دو ابزار اساسی معاملاتی هستند که به معامله گران کمک می کنند تا موقعیت های خود را مدیریت کنند و از ضررهای احتمالی محافظت کنند و سودهای بالقوه را بدست آورند. این دو ابزار برای دستیابی به استراتژی های معاملاتی موثر و مدیریت ریسک بسیار مهم هستند اما اهداف و کارکردهای متفاوتی دارند. تفاوت های Take Profit و Stop Loss عبارتند از:
دستور تیک پروفیت
- هدف تیک پروفیت خروج خودکار از موقعیت معاملاتی زمانی است که بازار به سطح سود معینی رسید.
- این سفارش به معامله‌گر اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به نظارت مداوم بر بازار، به طور خودکار سود خود را قفل کند.
- تصمیمات مربوط به سفارش TP بیشتر بر اساس تحلیل تاریخی، تجربه و استراتژی سرمایه گذار بر اساس اهداف مالی آنها اتخاذ می شود.
دستور حد ضرر
- هدف از دستور توقف ضرر، خروج خودکار از یک موقعیت معاملاتی زمانی است که بازار به سطح توقف ضرر معینی رسید.
- این دستور به معامله گر اجازه می دهد تا به طور خودکار زیان خود را محدود کند و از متحمل شدن زیان های بزرگ جلوگیری کند.
- تصمیم گیری در مورد سفارشات SL نیز باید بر اساس تجزیه و تحلیل ریسک و مدیریت باشد.
نظر بدهید