مفهوم TGE یا Token Generation Event اولین بار با ایردراپ بازی تلگرام معرفی شد. بسیاری از پروژه های تلگرامی مانند همستر کامبت یا راکی رابیت تاریخ انتشار خود را TGE اعلام کرده اند. با این حال، این رویداد گاهی اوقات با لیست های صرافی و عرضه اولیه کوین اشتباه گرفته می شود. در این مقاله، اکنون متوجه خواهیم شد که یک رویداد تولید توکن چیست و چه تفاوتی با دو رویداد دیگر دارد. برای آشنایی بیشتر با این مفهوم تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.
رویداد تولید توکن چیست؟
رویداد تولید توکن (TGE) فرآیندی است که در آن پروژه های رمزنگاری توکن خود را در بلاک چین ضرب می‌کنند؛ پس از انتشار توکن ها در بلاک چین، امکان توزیع آن ها بین کاربران یا عموم مردم وجود دارد. بعد از TGE، پروژه ها می توانند ایردراپ خود را راه اندازی و توکن ها را به کیف پول کاربران ارسال کنند. اگرچه این تعریف در جامعه ارزهای دیجیتال نسبتاً پذیرفته شده است اما منابعی نیز وجود دارند که تعریف متفاوتی از مفهوم رویداد تولید توکن ارائه کرده اند که بیشتر بر هدف آن متمرکز شده است. برخی هدف این رویداد را تامین مالی پروژه کریپتویی آن می دانند اما برخی دیگر نظر متفاوتی دارند و صرفا آن را راهی برای جلب توجه سرمایه گذاران بالقوه می دانند. در ادامه به بررسی تعریف منابع مختلف TGE می پردازیم.
تفاوت رویداد تولید توکن با لیست شدن در صرافی چیست؟
همانطور که گفتیم، در طول TGE، توکن های پروژه بر روی بلاک چین ایجاد می شوند. اگر بخواهیم این موضوع را با یک مثال توضیح دهیم، می توانیم بازی همستر کامبت را در نظر بگیریم. در ابتدا، توکن همستر اصلا وجود نداشت. پروژه همستر کامبت برای پاداش دادن به بازیکنان خود این توکن را در شبکه TON که همان بلاک چین تلگرام است ایجاد و سپس بین بازیکنان توزیع کرد.
پروژه های مختلف روش های مختلفی برای توزیع توکن ها بین شرکت‌کنندگان دارند، مانند انتقال به کیف پول شخصی یا انتقال به حساب کاربری در یک صرافی دیجیتال. همستر کامبت از هر دو روش استفاده کرد و به کاربران اجازه داد که خودشان انتخاب کنند. همستر کامبت قبلاً با چندین صرافی برای فهرست کردن توکن های خود مذاکره کرده بود و پس از TGE، توکن های همستر در صرافی های بایننس، اوکی ایکس و بای بیت فهرست شدند.
اینجاست که تفاوت بین یک رویداد تولید توکن و با لیست شدن در صرافی مشخص می شود. در طی یک رویداد TGE، توکن در بلاک چین ایجاد می شود اما هنوز در صرافی فهرست نشده است. پس از این رویداد، صرافی ها توکن را فهرست کرده و بازاری برای خرید و فروش آن برای کاربران فراهم می کنند. لیست شدن در صرافی می تواند ساعت ها یا روزها پس از TGE انجام شود.
تفاوت رویداد توکن با عرضه اولیه کوین چیست؟
برخی منابع، TGE را به دلیل هدفش فرآیندی متفاوت از ICO می دانند اما برخی ICO را یک زیرمجموعه و در واقع نوعی رویداد تولید توکن می دانند و حتی این اصطلاحات را به جای هم به کار می برند. وب سایت هایی مانند آکادمی بایننس و اوکی ایکس تفاوت بین ICO و TGE را شامل موارد زیر می دانند:
- هدف: در حالی که عرضه اولیه کوین معمولاً برای افزایش سرمایه برگزار می‌شود، هدف رویداد تولید توکن معمولاً توزیع توکن های ابزار در بین مردم یا انتخاب افرادی برای دسترسی به ویژگی ها و خدمات یک پروژه کریپتویی است.
- نوع توکن: توکن های صادر شده تحت TGE معمولاً اوراق بهادار نیستند و به یک محصول یا استفاده خاص (مثلا دسترسی به خدمات پروژه خاص) مرتبط هستند. با این حال، در ICO ها، توکن های صادر شده به طور کلی به عنوان توکن های اوراق بهادار طبقه بندی می شوند و تحت نظارت قانونی قرار دارند. به همین دلیل، برخی از پروژه ها ترجیح می دهند رویداد صدور ارز دیجیتال خود را به عنوان TGE به بازار عرضه کنند تا از مسائل مربوط به قوانین اوراق بهادار جلوگیری کنند.
- زمان: IPO ها معمولاً در اوایل زندگی پروژه انجام می شوند اما رویدادهای تولید توکن پس از مرحله جمع آوری سرمایه، زمانی که ارز دیجیتال آماده ورود به بازار است، رخ می دهد.
- ریسک: ریسک ICO ها به دلیل ماهیت تازه بودن پروژه های مربوطه آنها بسیار زیاد است اما از آنجایی که در TGE ها، پروژه از قبل شناخته شده و به بلوغ رسیده است، ریسک سرمایه گذاری کمتری دارند.
مزایای استفاده از رویداد توکن برای تولید و عرضه توکن ها
رویدادهای تولید توکن مزایای خاص خود را دارند، از جمله:
- دسترسی جهانی: رویدادهای تولید توکن به استارت‌آپ ها این فرصت را می دهند تا از حمایت‌کنندگان در سراسر جهان حمایت کنند.
- تامین مالی غیرمتمرکز: TGE ها روشی غیرمتمرکز برای افزایش سرمایه ارائه می کنند و اتکا به روش های تامین مالی سنتی را کاهش می دهند.
- فرصت های نوآوری: این روش به نوآوران این فرصت را می دهد که ایده ها را از طریق برنامه ها و پلتفرم های غیرمتمرکز پیاده سازی کنند.
- بهره وری تامین مالی: تامین مالی بهتر از طریق فناوری بلاک چین، یکی دیگر از مزایای این روش است که می تواند باعث افزایش کارایی و کاهش هزینه های توسعه پروژه شود.
- مشارکت فراگیر: TGE ها فرصت های سرمایه گذاری را بیشتر دموکراتیک می کنند و امکان مشارکت همه کاربران، مبتدیان و حرفه ای ها را فراهم می کنند.
معایب استفاده از رویداد توکن
علیرغم مزایایی که در قسمت قبل ذکر شد، این روش مسائل و چالش های خاص خود را ارائه می دهد که در ادامه به بررسی آنها می پردازیم.
- عدم قطعیت های قانونی: ماهیت غیرقانونی رویدادهای راه اندازی توکن، سرمایه گذاران را در معرض خطر احتمالی کلاهبرداری قرار می دهد؛ بنابراین بسیار مهم است که قبل از شرکت در این رویدادها، تحقیقات خود را انجام دهید.
- نوسانات بازار: نوسانات بالای قیمت ارزهای دیجیتال یک خطر دیگر برای سرمایه گذاران در فضای کریپتو است.
- دوام پروژه: برخی از پروژه هایی که از طریق TGE راه اندازی می شوند ممکن است به وعده های خود عمل نکنند و ممکن است منجر به زیان های مالی شوند.
- آسیب‌پذیری های امنیتی: رویدادهای تولید توکن می توانند توسط هکرها هدف قرار بگیرند و با وارد کردن اشکالات و ضعف ها در پلتفرم مربوطه، خطر سرقت اطلاعات یا سرمایه کاربران را افزایش دهند.
- اعتبار پایین تیم: از آنجایی که گزارش هایی مبنی بر انحراف تیم توسعه پس از راه اندازی موفقیت آمیز توکن از طریق TGE وجود دارد، شما همیشه باید قبل از سرمایه گذاری در پروژه، تحقیقات کامل خود را در مورد اعتبار تیم پشتیبانی آن ها انجام دهید.
هدف از اجرای رویداد تولید توکن چیست؟
گفتیم که مهمترین عنصر رویداد تولید توکن، افزایش آگاهی و تشویق مشارکت در پروژه های ارزهای دیجیتال است اما پروژه ها اغلب اهداف دیگری دارند که در ادامه به بررسی همه آنها می پردازیم.
جذب کاربران جدید
برگزاری رویدادهای تولید توکن باعث افزایش جذب افراد جدید برای مشارکت و کمک به رشد پروژه می شود. بسیاری از مردم بر این باورند که یک پروژه رمزنگاری برای موفقیت نیاز به یک جامعه قوی دارد. بنابراین، تعداد زیادی از کاربران و توسعه دهندگان یک پروژه می توانند از نظر تئوری، نوآوری های جدیدی برای آن ایجاد کنند و به طور بالقوه ارزش توکن آن را افزایش دهند.
افزایش نقدینگی توکن ها
برای پروژه هایی که توکن های آن ها نیز در صرافی های ارزهای دیجیتال فهرست شده اند، TGE نقدینگی آن ها را افزایش می دهد و به جامعه بسیار گسترده تری دسترسی پیدا می‌کند. علاوه بر این، نقدینگی بیشتر می تواند به تثبیت قیمت توکن و تسهیل فرآیند کشف قیمت بین خریداران و فروشندگان کمک کند.
تشویق به مشارکت
اگرچه یک پروژه قوی احتمالاً کاربران اولیه را قبل از رویداد تولید توکن جذب کرده است، تولید و توزیع توکن ها می تواند کاربران بیشتری را به مشارکت تشویق کند. نگه داشتن توکن ها نیز بسته به منطق قرارداد هوشمند پروژه، می تواند مزایای مختلفی را برای کاربران فراهم کند. به عنوان مثال، دارندگان می توانند در پروژه، با تعداد آرا که معمولاً بر اساس تعداد توکن هایی است که دارند، حق رای به دست آورند. به علاوه، برخی از پروژه ها امکان استقرار توکن را می دهند و در ازای آن به کاربرانشان پاداش می دهند، که می تواند انگیزه های کاربران را برای مشارکت در پروژه افزایش دهد.
تامین سرمایه
رویدادهای توکن سازی می تواند به جمع آوری بودجه برای پروژه و همچنین رشد و نوآوری کمک کند. برخی از پروژه ها درصدی از عرضه توکن را به صورت توزیع و توکنومیک به تیم پروژه اختصاص می دهند. بنابراین، گسترش جامعه و افزایش قیمت توکن می تواند سرمایه در دسترس تیم را برای ادامه کار و نوآوری افزایش دهد.
انواع رویدادهای ارائه توکن
در حالی که برخی منابع پیشنهادات توکن را از عرضه اولیه سکه (ICO) متمایز می دانند، برخی دیگر ICO، IEO، IDO، STO و ایردراپ ها را زیرمجموعه ها و انواع ICO می‌دانند.
بیایید به تعریف هر یک از این ICOها نگاه کنیم.
عرضه اولیه سکه
رایج ترین نوع ICO که در آن توکن ها قبل از راه اندازی کامل پروژه به عموم فروخته می شود، عرضه اولیه سکه (ICO) نامیده می شود. ICO ها اغلب برای افزایش سرمایه در مراحل اولیه و ایجاد جامعه حول یک پروژه استفاده می شوند.
عرضه اولیه توکن امنیتی
عرضه اولیه توکن امنیتی (STO) نوعی رویداد صدور توکن است که با مقررات مالی مطابقت دارد و توکن ها به عنوان اوراق بهادار ارائه می شوند. STO ها عموماً سرمایه گذاران نهادی را هدف قرار می دهند که به دنبال سرمایه گذاری های قانونی هستند.
عرضه اولیه صرافی
عرضه اولیه صرافی، نوع دیگری از TGE است که صرافی های ارز دیجیتال اجرا می‌کنند. در این روش صرافی توکن ها را می فروشد و فهرست می کند. IEO ها با استفاده از اعتبار و پایگاه کاربری صرافی اعتماد و محبوبیت ایجاد می کنند.
عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز
یک پیشنهاد اولیه DEX (IDO) مشابه یک IEO است، با این تفاوت که در یک صرافی غیرمتمرکز انجام می شود. IDO ها نقدینگی فوری و دسترسی غیرمتمرکز را ارائه می دهند و برای کسانی مناسب هستند که می خواهند واسطه های سنتی را حذف کنند.
ایردراپ
ایردراپ نوع دیگری از رویداد تولید توکن است که در آن توکن ها به صورت رایگان بین اعضای واجد شرایط توزیع می شوند، اغلب به عنوان بخشی از یک کمپین تبلیغاتی یا به عنوان پاداش جامعه.
معرفی انواع توکن های قابل تولید در رویداد TGE
نوع توکن تولید شده در TGE به اهداف پروژه بستگی دارد. علاوه بر توکن های حاکمیتی و کاربردی که تاکنون ذکر شد، چندین نوع توکن دیگر از جمله اوراق بهادار، پلتفرم ها، تراکنش ها و NFT ها را می توان در TGE تولید و عرضه کرد. در زیر به نحوه عملکرد هر کدام و تعریف آنها خواهیم پرداخت.
توکن های کاربردی
توکن های کاربردی برای دسترسی به محصولات یا خدمات در اکوسیستم بلاک چین طراحی شده اند. این توکن ها مانند کلیدهای دیجیتالی هستند که به ویژگی هایی مانند پرداخت هزینه، دسترسی به محتوای انحصاری و شرکت در رویدادهای انحصاری دسترسی می دهند. ارزش این توکن ها اغلب به تقاضا برای خدمات اساسی آنها بستگی دارد.
توکن های حاکمیتی
توکن های حاکمیتی به دارندگانشان اجازه می دهند تا در مورد تصمیم هایی که بر آینده پروژه تأثیر می‌گذارند مانند ارتقاء یا تخصیص منابع مالی، رأی دهند. این توکن ها بیشتر در DAO یا سازمان های مستقل غیرمتمرکز استفاده می شوند.
توکن های اوراق بهادار
اگرچه توکن های امنیتی بیشتر مختص ارائه های عرضه اولیه هستند، برخی منابع نیز این دسته از ارزهای دیجیتال را به عنوان توکن احتمالی برای انتشار در TGE شناسایی کرده‌اند. توکن های اوراق بهادار تا حدودی شبیه به اوراق بهادار سنتی مانند سهام یا اوراق قرضه هستند و حقوق مالکیت یک دارایی را نشان می دهند. این توکن ها، قانونی و تنظیم شده هستند و به دارندگان آنها حقوقی مانند سود سهام سهامداران، سهمی از درآمد یا حتی حق رای اعطا می کنند. به طور معمول، پروژه هایی که قصد جذب سرمایه قابل توجهی را دارند و باید با مقررات مالی مطابقت داشته باشند، توکن های امنیتی را در طول رویداد صدور توکن خود صادر می کنند.
توکن های پلتفرمی
توکن های پلتفرم برای عملکرد یک پلتفرم بلاک چین ضروری هستند. این توکن ها به توسعه دهندگان انگیزه می دهند، به کاربران پاداش می دهند و تراکنش ها را در پلتفرم مربوطه تسهیل می کنند. به عنوان مثال، اتر در شبکه اتریوم نمونه بارز این توکن است که به عنوان سوخت برای برنامه های غیرمتمرکز عمل می کند.
توکن های تراکنشی
توکن های تراکنشی منحصراً برای انتقال ارزش طراحی شده اند. این نوع ارزهای دیجیتال امکان پرداخت بین کاربران در اکوسیستم بلاک چین را فراهم می کنند. به عنوان مثال، DAI نمونه بارز توکن تراکنشی است که ارزش را در شبکه اتریوم منتقل می کند.
توکن های غیرمثلی
NFT ها دارایی های دیجیتال منحصربه‌فردی هستند که به آنها مالکیت یک شی خاص مانند یک اثر هنری دیجیتال یا یک مجموعه هنری را می دهند. برخلاف سایر توکن ها، NFTها به دلیل ویژگی ها و ارزش های متمایزشان قابل معامله نیستند.
مراحل اجرای یک رویداد تولید توکن
برگزاری TGE شامل چندین مرحله است، از جمله:
- نگارش وایت پیپر
- ایجاد توکن
- توزیع توکن
- مدیریت توزیع پس از توکن
1. نگارش وایت پیپر
در دنیای ارزهای رمزپایه، نقطه شروع پروژه ها به طور کلی نگارش وایت پیپر است. وایت پیپر یک سند جامع است که چشم انداز، مشخصات فنی و کاربردهای یک پروژه بلاک چین و همچنین چالش های آن را توضیح می دهد. سرمایه گذاران همچنین از این وایت پیپر برای ارزیابی امکان سنجی پروژه و ارزیابی بازده احتمالی آن استفاده می کنند.
2. ایجاد توکن
سپس، تیم پروژه توکن های بومی خود را با استفاده از پلتفرم های معروفی مانند اتریوم یا بایننس اسمارت چین توسعه می دهد. اولین قدم در ایجاد توکن، توسعه قرارداد هوشمند آن بر روی بلاک چین است. این قرارداد هوشمند شامل تمامی قوانین مربوط به توکن مانند روش توزیع و درصدها می باشد. سپس، توکن ها در بلاک چین ضرب و بین کاربران توزیع می شوند.
سال گذشته با افزایش محبوبیت شبکه TON و هزینه های پایین آن، بسیاری از بازی های تلگرام این شبکه را برای ساخت توکن های خود انتخاب کردند. بازی هایی مانند نات کوین، همسترکامبت، کتیزن و داگز از جمله بازی های محبوب تلگرامی بودند که رویداد TGE خود را در شبکه تون برگزار کردند.
3. توزیع توکن ها
در روز رویداد تولید توکن، توکن ها طبق شرایطی که در وایت پیپر پروژه توضیح داده شده است بین شرکت کنندگان توزیع می شود.
4. مدیریت توزیع توکن پس از رویداد
وجوه جمع‌آوری شده در طول این رویداد معمولاً به توسعه پروژه، بازاریابی، حقوق تیم و هزینه های عملیاتی، همانطور که در وایت پیپر پروژه مشخص شده است، اختصاص می‌یابد.
نظر بدهید